Zondag 19 april. Melbourne.
Vandaag de fietsdozen naar het vliegveld gebracht. Het is te onhandig om de fietsdozen maandag achterop de fiets mee te nemen. We hebben hiervoor een goede dag uitgekozen want het regent. Gelukkig kunnen we tussen de buien door naar het station lopen. Via Flinders station waar we over moeten stappen, bereiken we station Southern Cross. Hier stappen we op de speciale bus die rechtstreeks naar het vliegveld gaat. We geven de opgevouwen dozen af bij het bagagedepot en na een klein verkenningsrondje over het vliegveld, wat niet echt gigagroot is, nemen we de expresbus weer terug naar het centrum van Melbourne. Via de winkelstraten, de winkels zijn gewoon open op zondag, lopen we naar de Yarra rivier waar we op een van de verwarmde terrassen wat drinken. Het is al ver in de middag als we de tram terug nemen naar Richmond waar we brood kopen voor morgenvroeg en een wandeling door de wijk maken. Een restaurantje opgezocht waar we heerlijk uitgebreid getafeld hebben. Als we thuis komen liggen Kate en Tom al op bed.
Maandag 20 april. Melbourne. 45 km.
Ook vanochtend hebben we Kate en Tom niet gezien, zij waren al naar het werk toen wij om kwart over acht op stonden. Gelukkig is het vandaag weer mooi weer, veel zon, graadje of 18. We gaan vandaag ter afsluiting nog een klein rondje fietsen. Vanuit ons huis eerst langs de stille kant van de Yarra naar de Shrine of Remembrance, een herinneringsmonument voor oorlogsslachtoffers. Een soort grote pyramide, binnen wat rondgekeken, ook beneden. Volgende week is het Anzac Day, een nationale herdenkingsdag voor de oorlogsslachtoffers. Er zijn vandaag veel groepen scholieren die de Shrine bezoeken. Na dit bezoek zijn we naar St Kilda Beach gefietst. Op een terras nog een lekkere flat white met een muffin gehad en daarna via het fietspad langs het strand naar Port Melbourne gefietst waar de veerboot naar Tasmanië klaarlag, leuk om die even weer te zien. We willen met een pontje de Yarra rivier oversteken maar helaas, op werkdagen vaart deze alleen in de ochtend- en avondspits dus dat gaat niet door. Dus fietsen we weer terug naar het centrum waar we nog even een pauze houden bij Southgate, de promenade langs de Yarra rivier met de vele (verwarmde) terrassen. We zijn helemaal verbaasd als er opeens een helicopter land op een ponton in de rivier. Blijkt dit gewoon een landingsplek te zijn voor rondvluchten en ook zakenvluchten. Zo'n helicopter maakt een hels kabaal. Je moet er toch niet aan denken dat in Groningen in bijv. de Westerhaven een helicopterplatform zou zijn. Via een lange omweg langs de Yarra fietsen we terug naar ons logeeradres en gaan daarna een hapje eten in onze wijk. Als we thuiskomen treffen we eindelijk Kate en Tom.
Dinsdag 21 april. Melbourne - vliegveld. 45 km.
Heel rustig aan vanochtend onze spullen bij elkaar gezocht en tegen twaalven op de fiets gestapt. Het waren heerlijke dagen in Melbourne en we waren zeer tevreden over ons logeeradres. We drinken nog eenmaal koffie aan de rivier de Yarra en fietsen dan via een trail langs de Monee ... Creek, een beekje/afwateringskanaal naar het vliegveld. Heerlijk rustig. Pas de laatste kilometers fietsen we over de doorgaande weg. Vlak voor het vliegveld gaan we nog even een winkelcentrum in om wat te drinken. Om half vijf zijn we op het vliegveld, we zoeken een rustig plekje op om onze fietsen in te pakken, wat niet zo moeilijk is want zo druk is het vliegveld van Melbourne niet. Onze fiets past makkelijk in de dozen, dus het inpakken gaat lekker vlot. We krijgen gezelschap van een Zwitsers vrouw die een racefiets heeft en samen gaan we naar de incheckbalie. Zij is snel ingecheckt. Helaas geldt dat niet voor ons want we staan niet op de passagierslijst. Blijkt dat we de vlucht van 18.00 uur hadden moeten hebben ipv 21.35. AWOL, onze reisorganisatie die de vlucht geregeld heeft, heeft ons niet gemeld dat de vluchttijden door de omboeking gewijzigd zijn. We moeten naar de balie van Emirates en gelukkig doen zij niet moeilijk. We kunnen niet met de vlucht van 21.35 mee want die is volgeboekt maar wel een vlucht later, woensdagochtend om 2.40. Balen maar het is niet anders. We drinken nog wat met de Zwitserse en gaan dan maar wat eten. De tijd gaat best wel snel en om 23.00 checken we dan eindelijk in. Zonder problemen dit keer. We geven de fietsen af bij de Odd Lugage, Rene zijn fiets paste niet door het scanapparaat omdat zijn stuur wat uit de verpakking stak maar ook Dat was geen probleem. Als we door de douane zijn is bijna alles dicht, niet zo raar natuurlijk. Maar gelukkig vinden we nog een tentje waar we met een wijntje de vakantie afsluiten. Wij zijnklaar voor de vlucht.
Totaal hebben
dinsdag 21 april 2015
Melbourne
Zaterdag 18 april. Melbourne. 25 km.
Omdat het vandaag mooi weer is gaan we een fietstochtje maken langs de Yarra rivier. Een klein tochtje want om 14.00 uur moeten wij de tweede fietsdoos ophalen. Het is wel lekker om weer even op de fiets te zitten en het tochtje is ook nog eens leuk met de nodige pittige hellinkjes. Na dik 12 km komen we bij een heel mooi oud boothuis. Je kunt hier roeibootjes huren om op de rivier te varen en er is ook een heel mooi oud cafe, heel romantisch. Tijd dus voor een kopje koffie, het zonnetje schijnt inmiddels ook weer, waarna we weer terugfietsen. Het is erg druk op het fietspad langs de rivier, veel (race)fietsers, joggers en wandelaars. Na terugkomst halen we de tweede fietsdoos op, lunchen in de achtertuin en genieten van het mooie weer.
's Avonds zijn we dan naar de Australian football wedstrijd geweest, North Melbourne tegen Port Adelaide. We gaan al vroeg met de tram naar de Docklands, de jachthaven van Melbourne, waar omheen allemaal foeilelijke futuristische nieuwbouwflats staan met de nodige horeca eronder. Hier lugt ook het Etihad stadion. We drinken een wijntje op een terras tegenover dit stadion en zien de supporters langzaam binnendruppelen in blauw-witte outfit, de kleuren van de thuisclub. De supporters van Port Adelaide komen in een grote groep aangelopen, zingend en met grote vlaggen, het is een hele grote groep. We hebben geen idee of de supporters altijd naar uitwedstrijden gaan. Het lijkt ons behoorlijk tijdrovend en duur gezien de afstanden binnen Australië. Wij hebben hele mooie plaatsen gekregen van de baliemedewerkster, op de derde rij schuin achter de "doelen", in het supportersvak van Port Adelaide. De wedstrijd is fantastisch, heel spannend. Het veld is heel groot, ovaal en van het ene naar het andere "doel" is 140 meter. Gelukkig hangen er grote schermen zodat je ook goed kan zien wat er aan de andere kant gebeurt. Er lopen 8 scheidsrechters rond en achter ieder "doel" staat nog iemand die oordeelt of er gescoord is en zo of de bal (die niet rond maar ovaal is) tussen de hoge palen, is 6 punt, of lage palen, is 1 punt, is gegaan. Je kunt alleen scoren als je een bal tussen de palen door trapt. De verzorging van de spelers gebeurt tijdens het spel, rondom het veld zitten een stuk of wat van deze verzorgers, allemaal in hetzelfde tenue. Verder lopen er tijdens het spel af en toe twee mensen in roze kleding door het veld die spelers individuele aanwijzingen geven (denken wij). Je komt ogen tekort. Het spel gaat heel snel met hoge trappen, lopen met de bal, bal naar elkaar toegooien en worstelpartijen op de grond om de bal te veroveren. Een ingooi als de bal uit is doet de scheidsrechter. Hij staat dan met zijn rug naar het speelveld en gooit de bal achterwaarts op een heel speciale manier heel hoog in. De sfeer is mooi. Het is een heel groot stadion, er kunnen 45.000 toeschouwers in, en het stadion is redelijk goed gevuld. Het is ook leuk om naar de reacties van de supporters te kijken en er zijn opvallend veel kinderen. Er zijn twee kleine pauzes en een grote pauze en na iedere pauze wordt van helft gewisseld. In de grote pauze gaan de spelers van het veld en in no time staan er acht kleine veldjes waarop de jeugd een wedstrijdje speelt. Voor ons speelt het kleinste grut, 5-6 jaar. Mocht iemand ooit Australië bezoeken dan is een wedstrijd Australian football zeker een aanrader. Wij zaten in het goede vak en hebben gewonnen. Na de wedstrijd lopen we de stad in om een wijntje te drinken in de pub om de drukte in de tram te ontlopen.
Omdat het vandaag mooi weer is gaan we een fietstochtje maken langs de Yarra rivier. Een klein tochtje want om 14.00 uur moeten wij de tweede fietsdoos ophalen. Het is wel lekker om weer even op de fiets te zitten en het tochtje is ook nog eens leuk met de nodige pittige hellinkjes. Na dik 12 km komen we bij een heel mooi oud boothuis. Je kunt hier roeibootjes huren om op de rivier te varen en er is ook een heel mooi oud cafe, heel romantisch. Tijd dus voor een kopje koffie, het zonnetje schijnt inmiddels ook weer, waarna we weer terugfietsen. Het is erg druk op het fietspad langs de rivier, veel (race)fietsers, joggers en wandelaars. Na terugkomst halen we de tweede fietsdoos op, lunchen in de achtertuin en genieten van het mooie weer.
's Avonds zijn we dan naar de Australian football wedstrijd geweest, North Melbourne tegen Port Adelaide. We gaan al vroeg met de tram naar de Docklands, de jachthaven van Melbourne, waar omheen allemaal foeilelijke futuristische nieuwbouwflats staan met de nodige horeca eronder. Hier lugt ook het Etihad stadion. We drinken een wijntje op een terras tegenover dit stadion en zien de supporters langzaam binnendruppelen in blauw-witte outfit, de kleuren van de thuisclub. De supporters van Port Adelaide komen in een grote groep aangelopen, zingend en met grote vlaggen, het is een hele grote groep. We hebben geen idee of de supporters altijd naar uitwedstrijden gaan. Het lijkt ons behoorlijk tijdrovend en duur gezien de afstanden binnen Australië. Wij hebben hele mooie plaatsen gekregen van de baliemedewerkster, op de derde rij schuin achter de "doelen", in het supportersvak van Port Adelaide. De wedstrijd is fantastisch, heel spannend. Het veld is heel groot, ovaal en van het ene naar het andere "doel" is 140 meter. Gelukkig hangen er grote schermen zodat je ook goed kan zien wat er aan de andere kant gebeurt. Er lopen 8 scheidsrechters rond en achter ieder "doel" staat nog iemand die oordeelt of er gescoord is en zo of de bal (die niet rond maar ovaal is) tussen de hoge palen, is 6 punt, of lage palen, is 1 punt, is gegaan. Je kunt alleen scoren als je een bal tussen de palen door trapt. De verzorging van de spelers gebeurt tijdens het spel, rondom het veld zitten een stuk of wat van deze verzorgers, allemaal in hetzelfde tenue. Verder lopen er tijdens het spel af en toe twee mensen in roze kleding door het veld die spelers individuele aanwijzingen geven (denken wij). Je komt ogen tekort. Het spel gaat heel snel met hoge trappen, lopen met de bal, bal naar elkaar toegooien en worstelpartijen op de grond om de bal te veroveren. Een ingooi als de bal uit is doet de scheidsrechter. Hij staat dan met zijn rug naar het speelveld en gooit de bal achterwaarts op een heel speciale manier heel hoog in. De sfeer is mooi. Het is een heel groot stadion, er kunnen 45.000 toeschouwers in, en het stadion is redelijk goed gevuld. Het is ook leuk om naar de reacties van de supporters te kijken en er zijn opvallend veel kinderen. Er zijn twee kleine pauzes en een grote pauze en na iedere pauze wordt van helft gewisseld. In de grote pauze gaan de spelers van het veld en in no time staan er acht kleine veldjes waarop de jeugd een wedstrijdje speelt. Voor ons speelt het kleinste grut, 5-6 jaar. Mocht iemand ooit Australië bezoeken dan is een wedstrijd Australian football zeker een aanrader. Wij zaten in het goede vak en hebben gewonnen. Na de wedstrijd lopen we de stad in om een wijntje te drinken in de pub om de drukte in de tram te ontlopen.
Vrijdag 17 april. Melbourne.
Als we vanochtend opstaan zijn Kate en Tom al weg. Zij hebben dit weekend een bruiloft in Hamilton en komen pas zondag weer terug. Het is heerlijk om een paar dagen in een normaal huis te wonen met z'n tweetjes. Na een relaxed ontbijt gaan we eerst achter fietsdozen aan. Gisteren hebben we een heel klein fietsenzaakje gezien naast het Griekse restaurantje. Als we het winkeltje binnenstappen, het is echt een winkeltje, er staan wel 12 fietsen, zien we dat dit zaakje alleen elektrische fietsen verkoopt. Dat is een voordeel, deze fietsdozen zijn wat groter dus passen onze fietsen daar in zijn geheel in en hoeven we het voorwiel er straks niet uit te halen. Er staat nu 1 lege fietsdoos en morgen kunnen we er nog 1 ophalen. De eigenaar is al lang blij dat we ze meenemen, dan hoeft hij de dozen niet in kleine stukken te snijden. Nadat we de fietsdoos naar ons logeeradres hebben gebracht gaan we eerst een kop koffie op een terrasje in de wijk drinken alvorens we naar het station gaan om een Myki-kaart te kopen. Dit is een soort OV-kaart die je op kunt laden. Het werkt verder net als in Nederland met het in- en uitchecken. In het centrum is het openbaar vervoer trouwens gratis, net als in Perth.
In het centrum aangekomen gaan we eerst naar de VVV voor nadere info over een fietsroute naar het vliegveld. Achter de balie staan, net als overal elders in Australië, voornamelijk oudere dames en heren, vrijwilligers. Wij treffen het, een pientere oudere dame helpt ons en zij zoekt alles voor ons uit. De andere oudere dames kijken met bewondering toe hoe zij op de computer en uit boekjes informatie tevoorschijn tovert. Zij is wel heel behulpzaam en haar service gaat ook heel ver. Na een dik half uur heeft ze 2 mooie routes voor ons ingetekend op kaarten die ze van Google maps heeft geprint. Inmiddels weet heel het VVV kantoor dat wij op de fiets naar het vliegveld gaan. Als we de VVV uitkomen regent het helaas dus eerst maar even wat eten in een cafe op Federation Square, een groot plein waar altijd wel wat te doen is.
Daarna pakken we de trein naar het AFL stadion bij de Docklands. AFL staat voor Australian Football League. We willen morgenavond naar een Australian football wedstrijd. We lopen eigenlijk naar een verkeerd kantoor maar dat is maar goed ook. Van de dame achter de balie krijgen we te horen dat het goedkoper is morgenavond kaartjes te kopen, dat is goedkoper en de wedstrijd raakt toch niet uitverkocht. Aangezien het nog steeds miezert lopen we via de speciale loopbrug vanaf het stadion terug naar het centrum en nemen de tram terug naar onze wijk Richmond om inkopen te doen, vanavond koken we nl zelf om de laatste restanten op te maken.
Als we vanochtend opstaan zijn Kate en Tom al weg. Zij hebben dit weekend een bruiloft in Hamilton en komen pas zondag weer terug. Het is heerlijk om een paar dagen in een normaal huis te wonen met z'n tweetjes. Na een relaxed ontbijt gaan we eerst achter fietsdozen aan. Gisteren hebben we een heel klein fietsenzaakje gezien naast het Griekse restaurantje. Als we het winkeltje binnenstappen, het is echt een winkeltje, er staan wel 12 fietsen, zien we dat dit zaakje alleen elektrische fietsen verkoopt. Dat is een voordeel, deze fietsdozen zijn wat groter dus passen onze fietsen daar in zijn geheel in en hoeven we het voorwiel er straks niet uit te halen. Er staat nu 1 lege fietsdoos en morgen kunnen we er nog 1 ophalen. De eigenaar is al lang blij dat we ze meenemen, dan hoeft hij de dozen niet in kleine stukken te snijden. Nadat we de fietsdoos naar ons logeeradres hebben gebracht gaan we eerst een kop koffie op een terrasje in de wijk drinken alvorens we naar het station gaan om een Myki-kaart te kopen. Dit is een soort OV-kaart die je op kunt laden. Het werkt verder net als in Nederland met het in- en uitchecken. In het centrum is het openbaar vervoer trouwens gratis, net als in Perth.
In het centrum aangekomen gaan we eerst naar de VVV voor nadere info over een fietsroute naar het vliegveld. Achter de balie staan, net als overal elders in Australië, voornamelijk oudere dames en heren, vrijwilligers. Wij treffen het, een pientere oudere dame helpt ons en zij zoekt alles voor ons uit. De andere oudere dames kijken met bewondering toe hoe zij op de computer en uit boekjes informatie tevoorschijn tovert. Zij is wel heel behulpzaam en haar service gaat ook heel ver. Na een dik half uur heeft ze 2 mooie routes voor ons ingetekend op kaarten die ze van Google maps heeft geprint. Inmiddels weet heel het VVV kantoor dat wij op de fiets naar het vliegveld gaan. Als we de VVV uitkomen regent het helaas dus eerst maar even wat eten in een cafe op Federation Square, een groot plein waar altijd wel wat te doen is.
Daarna pakken we de trein naar het AFL stadion bij de Docklands. AFL staat voor Australian Football League. We willen morgenavond naar een Australian football wedstrijd. We lopen eigenlijk naar een verkeerd kantoor maar dat is maar goed ook. Van de dame achter de balie krijgen we te horen dat het goedkoper is morgenavond kaartjes te kopen, dat is goedkoper en de wedstrijd raakt toch niet uitverkocht. Aangezien het nog steeds miezert lopen we via de speciale loopbrug vanaf het stadion terug naar het centrum en nemen de tram terug naar onze wijk Richmond om inkopen te doen, vanavond koken we nl zelf om de laatste restanten op te maken.
maandag 20 april 2015
Warrnambool - Melbourne
Donderdag 16 april. Warrnambool - Melbourne. 12 km.
Om 10.00 moeten we, zoals gewoonlijk, onze kamer uit. Aangezien de trein pas om 11.15 uur gaat drinken we eerst een kop koffie in de stad. Er gaat maar 3x per dag een trein naar Melbourne, we zijn dan ook verbaasd dat het maar een hele kleine trein is, 1 wagon 1e klas en 2 tweedeklaswagons plus nog een bagagewagon en er zit nog een klein stukje catering in een van de wagons. De trein is dan ook behoorlijk vol. We geven de fietsen af bij het bagagewagon en nemen met onze tassen plaats in de trein. Als je van die grote megakoffers bij je hebt worden die ook ingecheckt en door het treinpersoneel in de bagagewagon gezet. Wel iets anders dan in Nederland dus. Als we ons geinstalleerd hebben bekijken we onze tickets eens goed en dan blijkt dat we in de verkeerde wagon zitten. Omdat we gisteren onze tickets hebben gekocht heb je automatisch ook een stoelreservering. Wij zitten nu in de wagon zonder reserveringen. We laten het er maar op aankomen, we hebben geen zin in een rijdende trein al onze tassen te verslepen naar de andere wagon en gelukkig doet de conducteur er niet al te moeilijk over. De treinreis verloopt verder vlotjes, maakt diverse stops en om 14.45 uur arriveren we in Melbourne. We fietsen Melbourne in en gaan eerst wat drinken op een van de vele verwarmde terrassen aan de rivier de Yarra. Dit herkennen we gelukkig nog wel. Daarna fietsen we langs de Yarra naar ons logeeradres. Via Air/bnb hebben we een kamer gereserveerd bij een jong stel, Kate en Tom, in de wijk Richmond. Een rustige woonwijk, lekker centraal gelegen, 10 minuten fietsen langs fietspad van de rivier de Yarra en je bent in het centrum. Het is ook maar een paar minuten lopen naar het treinstation en naar de tramhalte. Aangezien Kate en Tom tot zes uur aan het werk zijn hangt de sleutel in een wit kastje naast de voordeur schrijven zij in hun mail. Dat is lekker makkelijk. Het is een oud typisch Australisch huis met een tuintje. We installeren ons, zetten een kop thee en tegen zessen komt Kate thuis, heel eventjes maar want ze heeft een eetafspraak. Wij lopen aan het begin van de avond de wijk in en eten een hapje in een piepklein Grieks restaurantje, 8 tafeltjes en nog 3 tafeltjes buiten. Een megadikke Griek komt bij ons aan tafel zitten en vertelt wat mama vanavond gekookt heeft. We eten heerlijke Griekse salade, calamari, lekker pitabrood en wat souvlaki en drinken er een flesje Retsina bij. Dit restaurantje is een trefpunt van Grieken en we wanen ons vanavond dan ook in Griekenland.
Om 10.00 moeten we, zoals gewoonlijk, onze kamer uit. Aangezien de trein pas om 11.15 uur gaat drinken we eerst een kop koffie in de stad. Er gaat maar 3x per dag een trein naar Melbourne, we zijn dan ook verbaasd dat het maar een hele kleine trein is, 1 wagon 1e klas en 2 tweedeklaswagons plus nog een bagagewagon en er zit nog een klein stukje catering in een van de wagons. De trein is dan ook behoorlijk vol. We geven de fietsen af bij het bagagewagon en nemen met onze tassen plaats in de trein. Als je van die grote megakoffers bij je hebt worden die ook ingecheckt en door het treinpersoneel in de bagagewagon gezet. Wel iets anders dan in Nederland dus. Als we ons geinstalleerd hebben bekijken we onze tickets eens goed en dan blijkt dat we in de verkeerde wagon zitten. Omdat we gisteren onze tickets hebben gekocht heb je automatisch ook een stoelreservering. Wij zitten nu in de wagon zonder reserveringen. We laten het er maar op aankomen, we hebben geen zin in een rijdende trein al onze tassen te verslepen naar de andere wagon en gelukkig doet de conducteur er niet al te moeilijk over. De treinreis verloopt verder vlotjes, maakt diverse stops en om 14.45 uur arriveren we in Melbourne. We fietsen Melbourne in en gaan eerst wat drinken op een van de vele verwarmde terrassen aan de rivier de Yarra. Dit herkennen we gelukkig nog wel. Daarna fietsen we langs de Yarra naar ons logeeradres. Via Air/bnb hebben we een kamer gereserveerd bij een jong stel, Kate en Tom, in de wijk Richmond. Een rustige woonwijk, lekker centraal gelegen, 10 minuten fietsen langs fietspad van de rivier de Yarra en je bent in het centrum. Het is ook maar een paar minuten lopen naar het treinstation en naar de tramhalte. Aangezien Kate en Tom tot zes uur aan het werk zijn hangt de sleutel in een wit kastje naast de voordeur schrijven zij in hun mail. Dat is lekker makkelijk. Het is een oud typisch Australisch huis met een tuintje. We installeren ons, zetten een kop thee en tegen zessen komt Kate thuis, heel eventjes maar want ze heeft een eetafspraak. Wij lopen aan het begin van de avond de wijk in en eten een hapje in een piepklein Grieks restaurantje, 8 tafeltjes en nog 3 tafeltjes buiten. Een megadikke Griek komt bij ons aan tafel zitten en vertelt wat mama vanavond gekookt heeft. We eten heerlijke Griekse salade, calamari, lekker pitabrood en wat souvlaki en drinken er een flesje Retsina bij. Dit restaurantje is een trefpunt van Grieken en we wanen ons vanavond dan ook in Griekenland.
Peterborough - Warrnambool
Dinsdag 14 april. Peterborough - Warrnambool. 58 km.
Ook vandaag een lekkere fietsdag, het is onze laatste echte fietstocht, terug naar Warrnambool. Enige tijd terug hadden we al besloten niet de hele Great Ocean Road te fietsen omdat we dit al eens gedaan hebben, maar we wilden toch wel even een klein stukje doen en daar hadden we dus geen spijt van gisteren. Via een deels andere route dan eergisteren fietsen we weer terug naar Warrnambool waar we nog een extra dagje willen blijven alvorens we de trein naar Melbourne nemen.
Vandaag ruiken we af en toe een wat branderige lucht. Er liggen hier nogal wat stapels takken en stronken in het land. Deze zijn heel hoog, wel net zo hoog als de paasvuurbulten. Inmiddels is het brandgevaar geweken, borden langs de weg geven aan dat het risico op branden laag is, dus nu worden de stapels opgebrand. Die houtstapels hebben we overal in Australië gezien.
We hebben een onverwachte koffiestop in Nullawarre, een van de vele gehuchten op de kaart, we hadden niet gedacht in dit gehucht wat tegen te komen. Bij Allansford houden we nogmaals een theestop. Eergisteren zijn we hier ook langs gefietst, er is hier een grote melkfabriek en tegenover de fabriek is een klein museumpje over kaasmaken waar we even doorheen lopen. Behalve over kaasmaken staan er ook allerlei andere oude dingen zoals radio's, strijkijzers, etc. Niet echt heel bijzonder, maar ja het was gratis dus dan kijk je toch even.
Vlak voor Warrnambool nog even langs Logan Beach gefietst, hier stroomt de Hopkins rivier in zee en 's winters kun je hier walvissen zien. In Warrnambool aangekomen nemen we een ander holidaypark\camping die wat dichter bij het centrum ligt. Een goede keus, wij zijn erg tevreden over deze accommodatie. Na de douche lopen we nog even Warrnambool in, het is nog steeds lekker weer dus nemen we een wijntje op een van de weinige terrassen waarna we terugkeren naar ons appartement voor een eenvoudige maaltijd, de noodvoorraad moet op.
Woensdag 15 april. Warrnambool. 13 km.
Relaxed dagje. Buiten ontbeten, het is een warme dag vandaag, 26 graad. Naar het station gefietst om treinkaartjes te kopen voor de treinreis morgen naar Melbourne. Hopenlijk gaat de trein morgen want de trein van vandaag is uitgevallen en vervangen door bussen. Daarna heerlijk koffie gedronken op het terras aan zee en vervolgens van hier uit een wandeling langs de kust gemaakt. Verder niet veel gedaan vandaag. 's Avonds lekker uit eten geweest, Thais.
Ook vandaag een lekkere fietsdag, het is onze laatste echte fietstocht, terug naar Warrnambool. Enige tijd terug hadden we al besloten niet de hele Great Ocean Road te fietsen omdat we dit al eens gedaan hebben, maar we wilden toch wel even een klein stukje doen en daar hadden we dus geen spijt van gisteren. Via een deels andere route dan eergisteren fietsen we weer terug naar Warrnambool waar we nog een extra dagje willen blijven alvorens we de trein naar Melbourne nemen.
Vandaag ruiken we af en toe een wat branderige lucht. Er liggen hier nogal wat stapels takken en stronken in het land. Deze zijn heel hoog, wel net zo hoog als de paasvuurbulten. Inmiddels is het brandgevaar geweken, borden langs de weg geven aan dat het risico op branden laag is, dus nu worden de stapels opgebrand. Die houtstapels hebben we overal in Australië gezien.
We hebben een onverwachte koffiestop in Nullawarre, een van de vele gehuchten op de kaart, we hadden niet gedacht in dit gehucht wat tegen te komen. Bij Allansford houden we nogmaals een theestop. Eergisteren zijn we hier ook langs gefietst, er is hier een grote melkfabriek en tegenover de fabriek is een klein museumpje over kaasmaken waar we even doorheen lopen. Behalve over kaasmaken staan er ook allerlei andere oude dingen zoals radio's, strijkijzers, etc. Niet echt heel bijzonder, maar ja het was gratis dus dan kijk je toch even.
Vlak voor Warrnambool nog even langs Logan Beach gefietst, hier stroomt de Hopkins rivier in zee en 's winters kun je hier walvissen zien. In Warrnambool aangekomen nemen we een ander holidaypark\camping die wat dichter bij het centrum ligt. Een goede keus, wij zijn erg tevreden over deze accommodatie. Na de douche lopen we nog even Warrnambool in, het is nog steeds lekker weer dus nemen we een wijntje op een van de weinige terrassen waarna we terugkeren naar ons appartement voor een eenvoudige maaltijd, de noodvoorraad moet op.
Woensdag 15 april. Warrnambool. 13 km.
Relaxed dagje. Buiten ontbeten, het is een warme dag vandaag, 26 graad. Naar het station gefietst om treinkaartjes te kopen voor de treinreis morgen naar Melbourne. Hopenlijk gaat de trein morgen want de trein van vandaag is uitgevallen en vervangen door bussen. Daarna heerlijk koffie gedronken op het terras aan zee en vervolgens van hier uit een wandeling langs de kust gemaakt. Verder niet veel gedaan vandaag. 's Avonds lekker uit eten geweest, Thais.
zondag 19 april 2015
Peterborough (Great Ocean Road)
Maandag 13 april. Peterborough, tochtje Great Ocean Road. 57 km.
Heerlijk buiten ontbeten, wasje gedaan en daarna op de fiets voor tochtje over de Great Ocean Road naar The Twelve Apostles. We komen eerst langs allerlei andere mooie uitzichtpunten zoals The Grotto, London Bridge en The Arch. Ook nu is het heel rustig op de weg. Pas als je bij een uitzichtspunt bent tref je weer de nodige toeristen. Ook al hebben we deze weg 7 jaar geleden ook helemaal gefietst het is nu ook weer erg mooi. In Port Campbell drinken een kopje koffie op het terras. Het is mooi zonnig weer vandaag. We fietsen daarna via Lord Ard Gorge naar The Twelve Apostles. Hier struikel je over de toeristen, wat een drukte. Dit is dan ook het belangrijkste en grootste uitzichtpunt met een groot bezoekerscentrum etc. Er is een speciale tunnel onder de weg aangelegd zodat er veilig vanaf parkeerplaats c.q. bezoekerscentrum overgestoken wordt. Ondanks alle mensen is het toch de moeite waard dat we hier heen gefietst zijn. We bewonderen alleen de rotsformaties en laten het bezoekerscentrum links liggen, hebben we ook niet echt meer tijd voor en we hebben dit ook al eens gezien. De terugtocht gaat lekker snel met de wind in de rug. Heuvels op met wind mee en zonnig, de ideale omstandigheden. In Port Campbell doen we nog even boodschappen voor het avondeten. Port Campbell is een wat groter plaatsje mer de nodige winkeltjes en horeca. Tegen vijven zijn we weer op de camping waar we nog even lekker buiten zitten. Al met al een heerlijke fietsdag vandaag.
Heerlijk buiten ontbeten, wasje gedaan en daarna op de fiets voor tochtje over de Great Ocean Road naar The Twelve Apostles. We komen eerst langs allerlei andere mooie uitzichtpunten zoals The Grotto, London Bridge en The Arch. Ook nu is het heel rustig op de weg. Pas als je bij een uitzichtspunt bent tref je weer de nodige toeristen. Ook al hebben we deze weg 7 jaar geleden ook helemaal gefietst het is nu ook weer erg mooi. In Port Campbell drinken een kopje koffie op het terras. Het is mooi zonnig weer vandaag. We fietsen daarna via Lord Ard Gorge naar The Twelve Apostles. Hier struikel je over de toeristen, wat een drukte. Dit is dan ook het belangrijkste en grootste uitzichtpunt met een groot bezoekerscentrum etc. Er is een speciale tunnel onder de weg aangelegd zodat er veilig vanaf parkeerplaats c.q. bezoekerscentrum overgestoken wordt. Ondanks alle mensen is het toch de moeite waard dat we hier heen gefietst zijn. We bewonderen alleen de rotsformaties en laten het bezoekerscentrum links liggen, hebben we ook niet echt meer tijd voor en we hebben dit ook al eens gezien. De terugtocht gaat lekker snel met de wind in de rug. Heuvels op met wind mee en zonnig, de ideale omstandigheden. In Port Campbell doen we nog even boodschappen voor het avondeten. Port Campbell is een wat groter plaatsje mer de nodige winkeltjes en horeca. Tegen vijven zijn we weer op de camping waar we nog even lekker buiten zitten. Al met al een heerlijke fietsdag vandaag.
vrijdag 17 april 2015
Portland - Warrnambool
Vrijdag 10 April. Portland - Port Fairly. 75 km.
De eerste 10 km hebben we lekker op een weggetje langs de kust gefietst. Daarna hebben we onze route vervolgd langs de Princess Highway, dat was even geleden dat we op deze weg gefietst hebben. In Narrawong kop koffie gekocht in de dorpswinkel en deze staand in de winkel opgedronken. Het was binnen in de winkel lekkerder dan buiten. We komen nog een fietser uit Maleisië tegen die van Melbourne naar Adelaide fietst. Hij heeft lekker wind mee, wij natuurlijk weer tegen. De heersende wind zou zuidwest moeten zijn maar dat is dus duidelijk niet het geval. We wisselen nog wat ervaringen uit, hij vindt het lekker fietsweer, van ons mag het wel wat warmer, ook vandaag is een bewolkte dag met af en toe een buitje. In Yambak, 20 km voor Port Fairy, gaan we wederom de dorpswinkel in, nu voor een warme kop thee. Het is opvallend, vanaf hier tot aan Port Fairy zien we veel weides die omgeven zijn door muurtjes van gestapelde rotsen/stenen, net als in Ierland. In dit gebied wonen veel mensen met een Ierse achtergrond. Port Fairy heeft dan ook jaarlijks een groot folkfestival.
Port Fairly is een leuk plaatsje met een kleine haven en veel oude huizen. We nemen eerst een lekkere warme kop soep in een cafe en fietsen dan door naar de camping. Na de douche fiets ik nog even naar de supermarkt om inkopen te doen voor het avondeten.
Zaterdag 11 april. Port Fairly - Warrnambool. 53 km.
Vanochtend eerst naar Griffith Island gefietst, een klein eilandje bij Port Fairly dat via een dam toegankelijk is voor wandelaars, en dus ook voor fietsers. Wij fietsen even naar de vuurtoren op het eiland. Er liggen veel zwarte rotsblokken op het strand en bij de vuurtoren. Verder over het eiland fietsen gaat niet, wel kun je het hele eiland rondwandelen, een wandeling van wel 3 km maar wij fietsen gewoon terug naar het vasteland en doen nog even een scenic drive langs de kust van Port Fairy, een ritje van een kilometer of vijf. Daarna drinken we op het terras in de zon, jaja de zon schijnt eindelijk weer, een kopje koffie en starten daarna onze fietstocht naar Warrnambool. De route gaat via een railtrail die een beetje landinwaarts door het boerenland loopt. Een lekker fiets/wandelpad. We komen maar een paar fietsers tegen, verder is de hele weg voor ons zelf. In Koroit drinken we een kopje koffie. Dit dorpje heeft veel inwoners van Ierse komaf maar het is wel een typisch Australisch dorp met de bekende Australische huisjes. Het laatste deel van de railtrail voert langs een hoge duinenrij, we fietsen zo mooi rustig Warrnambool binnen. 7 jaar geleden zijn we een paar dagen in Warrnambool geweest, wat toen ons eindpunt was van onze tocht over de Great Ocean Road.
Na een warme douche lopen we tegen zessen het stadje in om een hapje te eten. Het is heel raar maar we herkennen helemaal niets van de stad.
De eerste 10 km hebben we lekker op een weggetje langs de kust gefietst. Daarna hebben we onze route vervolgd langs de Princess Highway, dat was even geleden dat we op deze weg gefietst hebben. In Narrawong kop koffie gekocht in de dorpswinkel en deze staand in de winkel opgedronken. Het was binnen in de winkel lekkerder dan buiten. We komen nog een fietser uit Maleisië tegen die van Melbourne naar Adelaide fietst. Hij heeft lekker wind mee, wij natuurlijk weer tegen. De heersende wind zou zuidwest moeten zijn maar dat is dus duidelijk niet het geval. We wisselen nog wat ervaringen uit, hij vindt het lekker fietsweer, van ons mag het wel wat warmer, ook vandaag is een bewolkte dag met af en toe een buitje. In Yambak, 20 km voor Port Fairy, gaan we wederom de dorpswinkel in, nu voor een warme kop thee. Het is opvallend, vanaf hier tot aan Port Fairy zien we veel weides die omgeven zijn door muurtjes van gestapelde rotsen/stenen, net als in Ierland. In dit gebied wonen veel mensen met een Ierse achtergrond. Port Fairy heeft dan ook jaarlijks een groot folkfestival.
Port Fairly is een leuk plaatsje met een kleine haven en veel oude huizen. We nemen eerst een lekkere warme kop soep in een cafe en fietsen dan door naar de camping. Na de douche fiets ik nog even naar de supermarkt om inkopen te doen voor het avondeten.
Zaterdag 11 april. Port Fairly - Warrnambool. 53 km.
Vanochtend eerst naar Griffith Island gefietst, een klein eilandje bij Port Fairly dat via een dam toegankelijk is voor wandelaars, en dus ook voor fietsers. Wij fietsen even naar de vuurtoren op het eiland. Er liggen veel zwarte rotsblokken op het strand en bij de vuurtoren. Verder over het eiland fietsen gaat niet, wel kun je het hele eiland rondwandelen, een wandeling van wel 3 km maar wij fietsen gewoon terug naar het vasteland en doen nog even een scenic drive langs de kust van Port Fairy, een ritje van een kilometer of vijf. Daarna drinken we op het terras in de zon, jaja de zon schijnt eindelijk weer, een kopje koffie en starten daarna onze fietstocht naar Warrnambool. De route gaat via een railtrail die een beetje landinwaarts door het boerenland loopt. Een lekker fiets/wandelpad. We komen maar een paar fietsers tegen, verder is de hele weg voor ons zelf. In Koroit drinken we een kopje koffie. Dit dorpje heeft veel inwoners van Ierse komaf maar het is wel een typisch Australisch dorp met de bekende Australische huisjes. Het laatste deel van de railtrail voert langs een hoge duinenrij, we fietsen zo mooi rustig Warrnambool binnen. 7 jaar geleden zijn we een paar dagen in Warrnambool geweest, wat toen ons eindpunt was van onze tocht over de Great Ocean Road.
Na een warme douche lopen we tegen zessen het stadje in om een hapje te eten. Het is heel raar maar we herkennen helemaal niets van de stad.
donderdag 9 april 2015
Nelson - Portland
Woensdag 8 april. Nelson - Portland. 72 km.
We zitten om half tien op de fiets voor een mooie fietstocht naar Portland. De route is heuvelende door een mooi gevarieerd landschap. Het is vandaag jas aan, jas uit, af en toe een buitje dus. De laatste paar fietsdagen hadden we niet altijd even veel zin maar vandaag vinden we het weer leuk op de fiets. Rustige weg maar wel veel vrachtautos volgeladen met boomstammen, op weg naar de haven in Portland. Niet zo gek want we zijn de afgelopen dagen en ook vandaag weer door een bosrijk gebied, veel dennenbomen, gefietst.
Portland ligt aan de kust, een redelijk grote plaats, 10.000 inwoners, met een grote vrachthaven. Het is fijn om na een paar dagen binnenland de zee weer te zien. We nemen wederom een cabin op de camping. Zolang er cabins beschikbaar zijn zetten wij waarschijnlijk de tent niet meer op, kamperen is niet echt aangenaam meer.
Donderdag 9 april. Portland. 28 km.
Vanochtend na het ontbijt naar de VVV gelopen voor nadere info over een scenic drive naar de vuurtoren en gelijk maar een kop koffie in het stadje gedronken aan de 'boulevard'. Koffie met uitzicht op de haven. Daarna op de fiets gestapt voor de scenic drive. Halverwege de tocht naar de vuurtoren nog een wandeling gemaakt door 'the enchanted forest'. Een leuke wandeling van een uurtje, wel veel trappen, met mooie uitzichten op zee, door een oud dicht bos/struikgewas. Even later langs de weg nog een enchedna, een soort grote stekelvarken, gezien.
Bij de vuurtoren was een leuk theehuis dus eerst een kop thee en toen de vuurtoren plus omgeving bewonderd. Terug in Portland nog even langs de botanische tuin gefietst waar o.a. een dahliatuin is. De dahlia's staan in bloei dus dat was een mooi gezicht.
Het was een leuke ontspannen dag vandaag, jammer dat we de zon niet gezien hebben.
We zitten om half tien op de fiets voor een mooie fietstocht naar Portland. De route is heuvelende door een mooi gevarieerd landschap. Het is vandaag jas aan, jas uit, af en toe een buitje dus. De laatste paar fietsdagen hadden we niet altijd even veel zin maar vandaag vinden we het weer leuk op de fiets. Rustige weg maar wel veel vrachtautos volgeladen met boomstammen, op weg naar de haven in Portland. Niet zo gek want we zijn de afgelopen dagen en ook vandaag weer door een bosrijk gebied, veel dennenbomen, gefietst.
Portland ligt aan de kust, een redelijk grote plaats, 10.000 inwoners, met een grote vrachthaven. Het is fijn om na een paar dagen binnenland de zee weer te zien. We nemen wederom een cabin op de camping. Zolang er cabins beschikbaar zijn zetten wij waarschijnlijk de tent niet meer op, kamperen is niet echt aangenaam meer.
Donderdag 9 april. Portland. 28 km.
Vanochtend na het ontbijt naar de VVV gelopen voor nadere info over een scenic drive naar de vuurtoren en gelijk maar een kop koffie in het stadje gedronken aan de 'boulevard'. Koffie met uitzicht op de haven. Daarna op de fiets gestapt voor de scenic drive. Halverwege de tocht naar de vuurtoren nog een wandeling gemaakt door 'the enchanted forest'. Een leuke wandeling van een uurtje, wel veel trappen, met mooie uitzichten op zee, door een oud dicht bos/struikgewas. Even later langs de weg nog een enchedna, een soort grote stekelvarken, gezien.
Bij de vuurtoren was een leuk theehuis dus eerst een kop thee en toen de vuurtoren plus omgeving bewonderd. Terug in Portland nog even langs de botanische tuin gefietst waar o.a. een dahliatuin is. De dahlia's staan in bloei dus dat was een mooi gezicht.
Het was een leuke ontspannen dag vandaag, jammer dat we de zon niet gezien hebben.
Mount Gambier -Nelson
Maandag 6 april. Mount Gambier -Nelson. 65 km.
2e paasdag start met regen maar gelukkig is het zo goed als droog als we om 10.15 uur op de fiets stappen. We fietsen langs Blue Lake Mount Gambier uit. Vandaag doen we een ommetje via Port McDonnell, dat lijkt ons uit de beschrijving wel een leuk plaatsje. Helaas houden we het niet droog vandaag. Voor het eerst fietsen we echt in de regen en hagel en natuurlijk hebben we weer wind tegen. Port McDonnell valt heel erg tegen. De Australische folders zijn altijd heel lovend over allerlei plaatsjes en bezienswaardigheden, alles is 'amazing' en 'awsome' 😊. Wij weten dat je dit met een korreltje zout moet nemen maar af en toe heb je toch een tegenvaller, zoals nu dus. Maar gelukkig, er is koffie, met niets erbij tenzij je van frituur houdt en daar houden wij dus niet van. Je leest veel in de kranten en hoort veel op tv over obesitas. Dit komt heel veel voor in Australië. Wij vinden dit helemaal niet zo raar als je kijkt naar de aangeboden horeca onderweg. Na de koffiestop komt er zowaar een waterig zonnetje door en met de wind redelijk mee is het heerlijk fietsen langs de kustweg. We zien vandaag veel echt groene weides i.p.v. de gele dorre grasvelden en er staan hier hele kuddes koeien in de groene grazige weiden.
Vlak voor Nelson komen we in een andere tijdzone, we komen nu in de staat Victoria en het is hier een half uur later. Wel verwarrend, 1e paasdag moesten we de tijd een uur terugzetten ivm de wintertijd en nu gaan we weer een half uur vooruit. In Nelson is het even zoeken naar de camping die we niet kunnen vindend dus eerst maar even langs de VVV om te vragen, hier staat nog een automobilist met hetzelfde probleem. Het bord staat er niet meer en de camping ligt onzichtbaar achter een huis, vandaar. Volgens de VVV is de camping nog twee dagen open maar helaas voor ons, als we daar aankomen krijgen we te horen dat ze geen nieuwe gasten meer aannemen. Hoe gastvrij. Gelukkig is er 1 km landinwaarts nog een camping, heel mooi gelegen in een bosachtige omgeving. Aangezien er geen cabins vrij zijn zetten we ons tentje op. Rene komt nog bijna in botsing met een kangaroe als hij naar de douche loopt. 's Avonds zijn we naar het dorp gelopen en hebben we in het drukke plaatselijke hotel, wat ook de enige eetmogelijkheid is, een hapje gegeten.
Dinsdag 7 april. Nelson.
Vreselijk weer vannacht, regen kwam met bakken de hemel uit en het waaide ook nog eens heel hard. Gelukkig stond ons tentje redelijk in de luwte achter wat bosjes. We hebben absoluut geen zin om de natte boel op te pakken en te fietsen en we weten ook nog eens dat er vandaag cabins vrijkomen. Dus de beslissing is snel gemaakt, we blijven nog een dagje. We ontbijten in de campkitchen waar dezelfde familie met kinderen bivakkeert als gisteravond toen we nog een kopje thee gingen zetten. Ook zij verblijven in tenten en de campkitchen is zo'n beetje hun huiskamer. Maar het ontbijt was wel gezellig zo. Na het ontbijt lopen we het dorp in om wat boodschappen te doen en een kop koffie te drinken. Beide kan in het roadhouse. Als we op de camping terugkomen breken we de tent af die inmiddels is opgedroogd, doen de was en installeren ons in de cabin, lekker met een boek, er zijn Nederlandse boeken op deze camping, op de bank. Aan het eind van de dag zijn we nog even naar de rivier De Glenelg gelopen. We zien de nodige kangaroes onderweg vlakbij de camping en ook op de camping op het veld waar we gisteren met de tent stonden.
2e paasdag start met regen maar gelukkig is het zo goed als droog als we om 10.15 uur op de fiets stappen. We fietsen langs Blue Lake Mount Gambier uit. Vandaag doen we een ommetje via Port McDonnell, dat lijkt ons uit de beschrijving wel een leuk plaatsje. Helaas houden we het niet droog vandaag. Voor het eerst fietsen we echt in de regen en hagel en natuurlijk hebben we weer wind tegen. Port McDonnell valt heel erg tegen. De Australische folders zijn altijd heel lovend over allerlei plaatsjes en bezienswaardigheden, alles is 'amazing' en 'awsome' 😊. Wij weten dat je dit met een korreltje zout moet nemen maar af en toe heb je toch een tegenvaller, zoals nu dus. Maar gelukkig, er is koffie, met niets erbij tenzij je van frituur houdt en daar houden wij dus niet van. Je leest veel in de kranten en hoort veel op tv over obesitas. Dit komt heel veel voor in Australië. Wij vinden dit helemaal niet zo raar als je kijkt naar de aangeboden horeca onderweg. Na de koffiestop komt er zowaar een waterig zonnetje door en met de wind redelijk mee is het heerlijk fietsen langs de kustweg. We zien vandaag veel echt groene weides i.p.v. de gele dorre grasvelden en er staan hier hele kuddes koeien in de groene grazige weiden.
Vlak voor Nelson komen we in een andere tijdzone, we komen nu in de staat Victoria en het is hier een half uur later. Wel verwarrend, 1e paasdag moesten we de tijd een uur terugzetten ivm de wintertijd en nu gaan we weer een half uur vooruit. In Nelson is het even zoeken naar de camping die we niet kunnen vindend dus eerst maar even langs de VVV om te vragen, hier staat nog een automobilist met hetzelfde probleem. Het bord staat er niet meer en de camping ligt onzichtbaar achter een huis, vandaar. Volgens de VVV is de camping nog twee dagen open maar helaas voor ons, als we daar aankomen krijgen we te horen dat ze geen nieuwe gasten meer aannemen. Hoe gastvrij. Gelukkig is er 1 km landinwaarts nog een camping, heel mooi gelegen in een bosachtige omgeving. Aangezien er geen cabins vrij zijn zetten we ons tentje op. Rene komt nog bijna in botsing met een kangaroe als hij naar de douche loopt. 's Avonds zijn we naar het dorp gelopen en hebben we in het drukke plaatselijke hotel, wat ook de enige eetmogelijkheid is, een hapje gegeten.
Dinsdag 7 april. Nelson.
Vreselijk weer vannacht, regen kwam met bakken de hemel uit en het waaide ook nog eens heel hard. Gelukkig stond ons tentje redelijk in de luwte achter wat bosjes. We hebben absoluut geen zin om de natte boel op te pakken en te fietsen en we weten ook nog eens dat er vandaag cabins vrijkomen. Dus de beslissing is snel gemaakt, we blijven nog een dagje. We ontbijten in de campkitchen waar dezelfde familie met kinderen bivakkeert als gisteravond toen we nog een kopje thee gingen zetten. Ook zij verblijven in tenten en de campkitchen is zo'n beetje hun huiskamer. Maar het ontbijt was wel gezellig zo. Na het ontbijt lopen we het dorp in om wat boodschappen te doen en een kop koffie te drinken. Beide kan in het roadhouse. Als we op de camping terugkomen breken we de tent af die inmiddels is opgedroogd, doen de was en installeren ons in de cabin, lekker met een boek, er zijn Nederlandse boeken op deze camping, op de bank. Aan het eind van de dag zijn we nog even naar de rivier De Glenelg gelopen. We zien de nodige kangaroes onderweg vlakbij de camping en ook op de camping op het veld waar we gisteren met de tent stonden.
Mount Gambier
Zaterdag 4 april. Mount Gambier. 16 km.
Vanuit het motel fietsen we naar de camping. We voelen ons wel wat ongemakkelijk omdat we onze reservering niet ongedaan hebben gemaakt en natuurlijk vroeg de receptioniste er ook nog naar. Maar gelukkig deed ze niet moeilijk. Onze tent opgezet en eerst naar de supermarkt om boodschappen te doen. Wel handig, supermarkt is gewoon open tijdens de Pasen. Daarna op de fiets gestapt om naar het gebied met de kratermeren te fietsen, dit gebied ligt 3,5 km buiten Mount Gambier. Het is een groot gebied met 3 kratermeren en nog 2 kratermeren die inmiddels leeg zijn en waar nu bossen zijn. Er zijn verschillende wandelingen in dit gebied uitgezet. Wij fietsen door dit gebied en wandelen naar de Centary Tower vanwaar je een mooi uitzicht hebt. Daarna fietsen we om de Blue Lake, het grootste meer. In de zomer heeft dit meer een blauwe kleur, in de herfst verandert de kleur van het water in grijs. Dit heeft te maken met de mineralen in het water. De weg heeft mooie uitzichtpunten op het lager gelegen meer.
Aan het eind van de middag drinken we een kop thee om weer op te warmen want ook vandaag is het fris. Omdat de camping een open keuken heeft gaan we ook vanavond weer uit eten. Maar eerst even een wijntje drinken in de pub van een hotel, overal hangen TV-schermen met sportuitzendingen maar iedereen kijkt naar dat ene scherm waarop een wedstrijd Australian football wordt uitgezonden die erg spannend is. We hebben op TV al vaker van deze wedstrijden gezien en het is een leuke sport om naar te kijken. Het spel is erg snel, er gebeurt veel, geen gemekker van spelers tegen de scheidsrechters en niet om de haverklap op de grond liggen met een zgn blessure. Het veld is veel groter dan een voetbalveld en er lopen veel scheidsrechters op het veld. Dat moet ook wel omdat het zo snel gaat.
Het is overal erg druk in de restaurants en we komen terecht bij de Chinees. Toen we naar de camping terug liepen nog een halve maansverduistering gezien. We vonden het al zo vreemd dat we maar een halve maan zagen maar hoorden dus later op de radio dat er vanavond een maansverduistering was.
Zondag 5 april. Mount Gambier.
Vannacht is de wintertijd ingegaan dus we mogen een uurtje langer blijven liggen. Lekker want het regent buiten. Als we opstaan liggen er vier paaseitjes bij de tent. Kennelijk hoort het zo om met de Pasen je gasten te trakteren. We ontbijten heel simpel, zonder een gekookt paaseitje, in de keuken en breken daarna de natte tent af. Omdat we pas vanaf 14.00 uur in onze motelkamer kunnen bezoeken we eerst het museum wat bij de VVV gehuisvest is over de historie van deze streek en over de geologie. Daarna hebben we in de Main Corner, een soort cultureel centrum, nog een film gezien met als thema Earth, Fire and Water. Nu weten we dus alles over het ontstaan van de kratermeren en de grotten.
We doen nog snel even een kop koffie met een broodje in het cafe van de bibliotheek voor deze sluit. Wel bijzonder, het cafe staat in open verbinding met de bibliotheek die natuurlijk dicht is. Maar je kan zo de bieb inlopen, er lopen daar ook verschillende kinderen rond en er is geen enkele controle of je iets mee neemt. Dit zou in Nederland niet mogelijk zijn denk ik.
Om drie uur zijn we op onze motelkamer waar Geke nog snel een wasje doet en Rene nog even 5 km fietst naar de supermarkt om brood voor morgen te kopen.
Aan het eind van de dag fietsen we nog even naar de Umpherston Sinkhole, een klein fietstochtje naar het andere eind van Mount Gambier. Umpherston Sinkhole is een grot die ingestort is, op de bodem van deze ingestorte grot ligt nu een mooie tuin met veel meterslange hangende klimop. Hier schijnen ook veel possums te zitten die aan het begin van de avond tevoorschijn komen en we hebben inderdaad een possum gespot. Daarna lekker uit eten geweest.
Vanuit het motel fietsen we naar de camping. We voelen ons wel wat ongemakkelijk omdat we onze reservering niet ongedaan hebben gemaakt en natuurlijk vroeg de receptioniste er ook nog naar. Maar gelukkig deed ze niet moeilijk. Onze tent opgezet en eerst naar de supermarkt om boodschappen te doen. Wel handig, supermarkt is gewoon open tijdens de Pasen. Daarna op de fiets gestapt om naar het gebied met de kratermeren te fietsen, dit gebied ligt 3,5 km buiten Mount Gambier. Het is een groot gebied met 3 kratermeren en nog 2 kratermeren die inmiddels leeg zijn en waar nu bossen zijn. Er zijn verschillende wandelingen in dit gebied uitgezet. Wij fietsen door dit gebied en wandelen naar de Centary Tower vanwaar je een mooi uitzicht hebt. Daarna fietsen we om de Blue Lake, het grootste meer. In de zomer heeft dit meer een blauwe kleur, in de herfst verandert de kleur van het water in grijs. Dit heeft te maken met de mineralen in het water. De weg heeft mooie uitzichtpunten op het lager gelegen meer.
Aan het eind van de middag drinken we een kop thee om weer op te warmen want ook vandaag is het fris. Omdat de camping een open keuken heeft gaan we ook vanavond weer uit eten. Maar eerst even een wijntje drinken in de pub van een hotel, overal hangen TV-schermen met sportuitzendingen maar iedereen kijkt naar dat ene scherm waarop een wedstrijd Australian football wordt uitgezonden die erg spannend is. We hebben op TV al vaker van deze wedstrijden gezien en het is een leuke sport om naar te kijken. Het spel is erg snel, er gebeurt veel, geen gemekker van spelers tegen de scheidsrechters en niet om de haverklap op de grond liggen met een zgn blessure. Het veld is veel groter dan een voetbalveld en er lopen veel scheidsrechters op het veld. Dat moet ook wel omdat het zo snel gaat.
Het is overal erg druk in de restaurants en we komen terecht bij de Chinees. Toen we naar de camping terug liepen nog een halve maansverduistering gezien. We vonden het al zo vreemd dat we maar een halve maan zagen maar hoorden dus later op de radio dat er vanavond een maansverduistering was.
Zondag 5 april. Mount Gambier.
Vannacht is de wintertijd ingegaan dus we mogen een uurtje langer blijven liggen. Lekker want het regent buiten. Als we opstaan liggen er vier paaseitjes bij de tent. Kennelijk hoort het zo om met de Pasen je gasten te trakteren. We ontbijten heel simpel, zonder een gekookt paaseitje, in de keuken en breken daarna de natte tent af. Omdat we pas vanaf 14.00 uur in onze motelkamer kunnen bezoeken we eerst het museum wat bij de VVV gehuisvest is over de historie van deze streek en over de geologie. Daarna hebben we in de Main Corner, een soort cultureel centrum, nog een film gezien met als thema Earth, Fire and Water. Nu weten we dus alles over het ontstaan van de kratermeren en de grotten.
We doen nog snel even een kop koffie met een broodje in het cafe van de bibliotheek voor deze sluit. Wel bijzonder, het cafe staat in open verbinding met de bibliotheek die natuurlijk dicht is. Maar je kan zo de bieb inlopen, er lopen daar ook verschillende kinderen rond en er is geen enkele controle of je iets mee neemt. Dit zou in Nederland niet mogelijk zijn denk ik.
Om drie uur zijn we op onze motelkamer waar Geke nog snel een wasje doet en Rene nog even 5 km fietst naar de supermarkt om brood voor morgen te kopen.
Aan het eind van de dag fietsen we nog even naar de Umpherston Sinkhole, een klein fietstochtje naar het andere eind van Mount Gambier. Umpherston Sinkhole is een grot die ingestort is, op de bodem van deze ingestorte grot ligt nu een mooie tuin met veel meterslange hangende klimop. Hier schijnen ook veel possums te zitten die aan het begin van de avond tevoorschijn komen en we hebben inderdaad een possum gespot. Daarna lekker uit eten geweest.
Abonneren op:
Posts (Atom)
