Kerst - Oud en Nieuw

Dinsdag 25 dec., 1e kerstdag, Melbourne by bike gedaan. Eerst naar de Docks gefietst, een havengebied met veel terrassen, die merendeels dicht waren natuurlijk. Daarna via de Southbank langs de rivier de Yarra gefietst. Langs de hele rivier veel picknickende/barbequende families, dit is de manier voor de Aussies om 1e kerstdag door te brengen. Daarna via het Albert Park naar het strand van St. Kilda gefietst. Het is erg druk aan het strand maar helaas zijn de strandtenten dicht. 's Avonds naar de Docks gelopen en er was zowaar nog ruimte in een Indiaas restaurant voor onze kerstmaaltijd.

Woensdag 26 dec., 2e Kerstdag, hier Boxing Day. De hele dag in de trein gezeten van Melbourne naar Goulburn. In Goulburn camping opgezocht, boodschappen gedaan. Wel makkelijk, de supermarkten zijn 2e kerstdag gewoon open. Toen ik om 20.00 uur uit de supermarkt kwam was het al haast donker. Een rare gewaarwording maar we zijn een stuk noordoostelijker gereist vandaag dus het is hier gewoon een uur vroeger donker. Even aan wennen.

Donderdag 27 dec. wakker geworden met onweer en regen. Eerst maar eens de VVV bezocht, we hebben nl. geen enkele info over dit gebied maar we worden niet veel wijzer bij de VVV. Dus tegen twaalven maar op de fiets gestapt. Heuvelachtig landschap. We fietsen vandaag naar Taralga, een historic town volgens de kaart. Historic Town houdt in dat er een paar gebouwen ouder dan 100 jaar staan. Taralga blijkt om 930 m. te liggen, dit hadden we niet echt in de gaten dat we zo hoog zaten. Bij aankomst worden we overvallen door een giga onweersbui, er is geen camping dus nemen we maar een hotel. We komen erachter dat we vergeten zijn geld te trekken in Goulburn maar gelukkig accepteert het hotel creditcards. Omdat we bijna geen geld meer hebben besluiten we onze route te verleggen en morgen naar Crookwell te fietsen, een groot dorp waar vast wel een bank is.

Vrijdag 28 dec. fietsen we een groot deel over gravelweg, de komende dagen zal dit nog meer gebeuren. Het gebied waar we nu zijn heet Upper Lachlan, een hele lege streek met veel landbouw en veel stukken onverharde weg en ook erg heuvelachtig zal blijken. Vandaag is een warme dag en we zijn blij dat we op de camping in Crookwell wat schaduw hebben.

Zaterdag 29 dec. Een zware dag vandaag en ook weer erg warm en nog veel meer heuvels ook. Een paar heuvels zijn erg steil, 17% volgens de hellingsmeter van Rene. Dat werd dus echt een "push"-bike tocht. Omhoog duwen i.p.v. fietsen. Gelukkig zijn de stukken gravel altijd goed te fietsen. In Tuena, een gouddelversgehucht, is een free camping. Dat het free is is begrijpelijk, toilet is onverlicht, erg handig als het donker is, en zowel het toilet als de douche zijn ver verwijderd van het tentenveldje en ook nog eens ver verwijderd van elkaar. Tuena is sowieso een vreemd gehucht, er is nog een rommelig heuvelig terrein met vaste staanplaatsen, het ziet er niet uit wat daar staat en de mensen zien er ook niet uit. Rene komt nog aan de praat met een oude gouddelver. 's Avonds in de plaatselijke kroeg/hotel gegeten en ons verbaasd dat er niet 1 normale aussie rond liep.

Zondag 30 dec. I.v.m. de hitte zitten we om 08.00 uur al op de fiets. Het is de afgelopen dagen dik boven de 30graden geweest en in dit heuvelachtige terrein ga je dit wel voelen. We willen naar Bathurst fietsen maar helaas zullen we dit op de fiets niet halen zal blijken. Rene heeft het zwaar vandaag en het is ook zwaar. Na een heftige klim volgen er nog vele zware kilometers over gravel. I.t.t. afgelopen dagen is de gravelweg nu constant omhoog en dit nekt ons in combinatie met de hitte. In Tunkey Creek, we hebben inmiddels 30 km. gefietst, nemen we een lange pauze, eten wat en besluiten toch maar verder te fietsen. Het is nog maar 13.00 uur. Volgens de barkeeper wordt de weg ook minder steil. Maar na 10 km is het "op" bij Rene, veel krampen in de benen, dat fietst niet echt. Gelukkig stopt er een "farmwife". Onderweg gebeurt het wel vaker als we even stoppen om wat te eten of te drinken dat auto's stoppen om te vragen of alles goed gaat. Nu ging het dus niet goed. De Farmwife Melany, besluit om hulp voor ons te regelen. We mogen van haar niet verder fietsen, zij woont vlakbij en is zo terug met een vrachtauto om onze fietsen op te laden. "Niet ver" is in Australie wat verder dan wij in Nederland gewend zijn maar na een halfuurtje komt ze inderdaad weer met een vrachtwagentje aangereden, fietsen achterop geladen en weer terug naar de boerderij gereden. Daar de fietsen in een andere auto geladen, een soort Landrover, en toen naar Bathurst gereden, 40 km. verderop. Zij was zelf ook op weg naar Bathurst toen ze ons te hulp schoot. Erg gezellig zo'n autoritje, we zijn veel te weten gekomen over de omgeving en geschiedenis van Bathurst. Het blijkt dat het groene landschap niet normaal is voor deze tijd van het jaar. Het zou hier nu gewoon bruin en dor moeten zijn. Naast dat Melany "farmwife" was is ze ook nog lerares op 3 verschillende scholen in Bathurst en omgeving en door de week woont ze dan ook gewoon in een apartementje in Bathurst. Omdat ze door al dit gedoe met ons zelf te laat is om in Bathurst nog cadeautje te kopen voor haar schoondochter die jarig is (het doel van haar reis naar Bathurst) laat ze ons nog het racecircuit zien. Schijnt erg bekend te zijn in Australie, en ik moet zeggen het is een mooi circuit waar we helemaal over gereden hebben. Circuit ligt boven op een heuvel dus we hadden mooi uitzicht op de omgeving. We zijn keurig voor een motel afgezet en we blijven hier 2 dagen om wat uit te rusten.

Maandag 31 december, oudejaarsdag, rustig aangedaan. Het is veel te warm om iets te doen. In Melbourne schijnt vandaag het zomerrecord van 43 graden te worden bereikt. Hier is het gelukkig wat koeler. Getracht mail te checken en beantwoorden, dit is de 1e mogelijkheid na Warnnambool. Mail lezen lukt nog net maar versturen ho maar, vreselijk traag dus daar stoppen we maar mee. Wachten tot de volgende mogelijkheid.
's Avonds bij de Griek gegeten, op TV vuurwerk Sydney bewonderd en dat was oudejaar.