We hebben geen enkele haast vandaag want we kunnen pas na 2 uur in onze motelkamer. De bezetting op ons trekkersveldje op de camping wordt steeds kleiner, er blijven een jong Duits stel en 2 Duitse jongens achter, alle 4 op zoek naar tijdelijk werk wat nog niet zo lukt.
Het waren toch leuke dagen en we zijn langer gebleven dan we dachten, ondanks de ongunstige ligging van de camping. We fietsen de bekende drukke weg naar Guilford en drinken een kop koffie, tijd genoeg. Daarna leuke relaxte route langs het deel van de Swan River wat we nog niet kenden. We stuiten op een heel leuk theehuis aan de rivier dus houden we nog maar weer eens een stop. We zien steeds mensen binnenlopen in een oud huis wat naast het theehuis ligt. Dit blijkt het oudste huis te zijn, 1830, in de gemeente Perth. Het was toendertijd een boerderij. We krijgen een leuke rondleiding door een van de vrijwilligers. Nu is het nog maar een paar km. We fietsen langs het WACA-stadion (het cricket stadion). Het is hier heel druk en je hoort af en toe gejuich. Ook stromen er nog drommen mensen naar het stadion, een cricket wedstrijd duurt heel lang. Veel mensen in een shirt met India erop. Het betreft nl de wedstrijd Australië tegen India.
Onze fietsen kunnen we stallen op onze motelkamer want die is heel ruim. 's Avonds heerlijk gegeten in een Italiaan restaurant in de Haystreet. Mooi op loopafstand van ons hotel.
Zaterdag 7 maart. Perth. 30 km.
Vandaag laatste dagje West Australië. Na het ontbijt stappen we op de fiets. We willen naar een tentoonstelling: Sculpturen by the sea.
Maar eerst even naar het station gefietst om te kijken waar we morgen moeten zijn voor de trein. De trein staat er al, megalang en wordt momenteel schoongemaakt.
Ritje naar de zee is ongeveer 16 km, deels langs het spoor, tot Subiaco, hier drinken we een kop koffie en vervolgens de laatste kilometers naar de City Beach en 9 km zuidwaarts naar Cottlescoe waar de tentoonstelling is. Het is hier megadruk, zelfs file naar het strand maar daar hebben wij op ons fietsje geen last van. Op het strand staan allemaal sculpturen, de meest bizarre vormen. En tussen de sculpturen liggen de mensen gewoon te zonnen. We wandelen langs deze gratis expositie. Erg leuk. De expositie is gisteren geopend, is jaarlijks en duurt de hele maand maart. Ze verwachten 100.000 bezoekers. Na een lichte late lunch stappen we op de trein, die gezien het aantal stops meer een tram is, naar Perth. Ik loop nog even naar de River Swan voor een laatste blik op zowel de rivier als de skyline van Perth. 's Avonds in een Perzisch restaurantje gegeten, buiten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten