Het heeft veel geregend vannacht en ook vanochtend vallen er nog wat buitjes. Maar tegen de tijd dat we op de fiets stappen is het gelukkig droog. Het eerste deel van Strathalbyn naar Longhorn Creek fietsen we alleen maar langs wijngaarden. Longhorn Creek en omgeving is een bekende wijnregio en nog steeds worden er nieuwe wijngaarden aangelegd. Het is lekker rustig op de zo goed als vlakke weg. Na de koffiestop, in Longhorn Creek, verandert het landschap. We rijden langs Alexandra Lake, een heel groot meer, en langzaam worden de wijngaarden vervangen door akkers en nog later worden de akkers "weilanden" met grazende koeien. De laatste 15 km zijn saai, het is vlak en zo ver als je kan kijken alleen maar laag struikgewas, lijkt wat op heide.
In Wellington zetten we de tent op. Wellington ligt aan de rivier De Murray, de langste rivier van Australië. Morgen nemen we de ferry over de rivier, de ferry gaat 24 uur per dag. In Wellington valt niets te beleven, er is een benzinestation waar we brood en wat drinken kopen, een tearoom annex B&B en een hotel, het oudste hotel in de Murray-regio. Inmiddels is het zonnetje doorgebroken en aangezien we vroeg op de camping zijn kunnen we eens lekker op onze eigen "stoeltjes" bij de tent zitten. 's Avonds hapje in het hotel gegeten, wij zien trouwens nergens iets van oudheid in dit oudste hotel van de regio. Ook vanavond is het weer een kabaal van de vele kakatoes die in de struiken langs de rivier neerstrijken. Na het eten drinken we nog een kop thee in het keukentje, keuken is heeeel erg klein maar wel dicht, van de camping. Maar als we de waterkoker aanzetten vliegen de stoppen eruit. En het licht aan en de waterkoker aan, te samen met de buurvrouw, die ook electriciteit vanuit de keuken trekt, die koffie wil zetten is te veel. Het blijkt, aldus de buurvrouw, dat het normaal is dat de stoppen eruit vliegen. Wij zetten dus eerst thee en daarna kan zij koffie zetten in haar caravan.
Woensdag 25 maart. Wellington - Meningie. 53 km.
Het is koud vanochtend dus ontbijten we in het keukentje. Aangezien het benzinestation gisteren alleen wit brood had, wat wij niet zo lekker vinden, toasten we het brood. Althans, dat willen we maar het brandalarm gaat af als we aan het toasten zijn. Wat een kabaal in zo'n kleine ruimte. Het lukt ons de brandmelder van de stroom te krijgen, wat een rust. De buurvrouw komt nog even langs en meldt dat ook het afgaan van de rookmelder normaal is. Nu begrijpen we waarom er helemaal niet op de melder gereageerd werd.
De ferry zet ons over de rivier De Murray, die best breed is. De eerste 20 km zijn vlak en we hebben een beetje wind mee, dus dat schiet lekker op. Het is ook nu wel wat saai, weinig variatie in het landschap, dus als er na 20 km wat heuveltjes komen is dit een aangename afwisseling. De laatste 10 km vandaag zijn weer vlak langs het Lake Albert. De weg waarop we vandaag rijden, de Princess Highway, blijven we de komende dagen volgen.
In Meningie eerst een kop koffie gedronken voor we naar de camping fietsen. Omdat het inmiddels echt hard is gaan waaien en het helemaal geen lekker weer meer is nemen we vandaag een cabin. Achteraf zijn we hier heel blij mee want het heeft heel veel geregend en gestormd vanavond en vannacht. Onze cabin heeft een heel mooi uitzicht op Lake Albert. We fietsen nog even naar het uitzichtspunt op de heuvel vanwaar je een mooi uitzicht hebt over het dorp en het meer, gaan langs de supermarkt en trekken ons terug in de cabin voor de rest van de dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten