Te Araroa - Opitiki

Vrijdag 16 januari. Te Araroa - Te Kaha, 87 km. Vandaag steken we de East Cape dwars over, van oost naar west, een rit met veel klimmetjes. De weg is vandaag nog stiller dan hij al was, dit is echt niemandsland waar we fietsen. In Waihau bay wilden we eigenlijk op de camping gaan staan maar we kunnen hier niet met onze creditcard betalen. Aangezien we in Ruatoria geld hadden willen pinnen, dit kon volgens onze informatie maar helaas accepteerde de ATM onze pasjes niet, raken we aardig door ons cash geld dus moeten we wel verder fietsen. We hebben nog 60 dollar en kunnen pas in Opitiki weer geld trekken. Gelukkig gaat de route verder langs een hele mooie heuvelachtige kustweg. Op de een of andere manier is het mogelijke op de enige weg die hier loopt elkaar kwijt te raken. Rene had niet gezien dat ik even gestopt was om een foto te maken (had dit zelfs nog naar hem  geroepen) We hadden net van te voren overlegd bij de volgende camping, paar km verderop, te overleggen of we zouden stoppen of nog 20 km doorfietsen naar de volgende camping. Bij die camping, die er niet echt uitnodigend uitzag, geen Rene. Er was een heeeeeeel erg lange gravel oprit naar de camping waar ik geen zin in had. Enige tijd staan wachten maar zag Rene niet van de camping komen dus ben er maar van uit gegaan dat hij verder gefietst is. Toch fietst dat niet echt lekker. Normaal gesproken stopt Rene wel als hij mij een tijd niet ziet. Nog geprobeerd SMS te sturen maar had geen bereik dus toch maar weer verder. Eindelijk, na dik 10 km stond Rene aan de kant van de weg. Ook hij had steeds zijn twijfels omdat hij dacht dat ik voor hem fietste hij had dus niet gezien dat ik gestopt was. In Te Kaha de camping opgezocht. Het was een lange maar ook mooie fietsdag.

Zaterdag 17 januari Te Kaha - Opitiki. 75 km. Vandaag ronden wij ons rondje om de East Cape af. Volgens de boekjes schijnt de kustweg die we vandaag verder vervolgen een van de mooiste wegen om te fietsen te zijn. Of dit klopt betwijfel ik, maar het is wel mooi. Jammer dat we net 2 weken te laat zijn, de Pohutukawabomen zijn net uitgebloeid en er staan er heel veel langs deze kust. Het zal vast een mooi gezicht zijn, de rood in bloei staande bomen met de blauwe zee als achtergrond. Vandaag zien we extreem veel dode beesten langs de kant van en op de weg. Zelfs een dode hond. Die hond verbaast ons omdat je hier helemaal geen loslopende honden ziet behalve natuurijk de honden die de schapen de goede kant op sturen. We zien trouwens dagelijks de nodige dode beesten op de weg. We passeren vandaag verschillende mooie baaien, soms met exotische namen zoals Hawai. Maar alles is even uitgestorven. Pas vlak voor Opitiki is er een benzinestation waar we dankbaar gebruik van maken. Opitiki is een leuk plaatsje met weer eens een echte winkelstraat, sinds Gisborne hebben we dit niet meer gezien en er zijn wel 5 banken!! Op de camping nemen we een zgn. self contained unit, een soort motelkamer waar je ook zelf kunt koken.  s Avonds lekker Indiaas gegeten in de Ierse pub.

Zondag 18 januari. Opitiki. 20 km. Dagje niets doen, onze spieren hebben dit even nodig. De gebruikelijke dingen gedaan die je op een rustdag doet, uitslapen, wasje draaien en uitgebreid ontbijten. In de buurt van Opitiki zijn verschillende fietsroutes uitgezet, wij doen de makkelijkste, een tochtje door de duinen, 7 km heen en weer 7 km terug. Onderbroken door een lange strandwandeling op een uitgestorven strand. Er is een minimini zwembadje op de camping waar we nog even gezwommen/gebadderd hebben.