Gisborne - Ruatoria

Maandag 12 januari. Gisborne - Tologa Bay, 58 km. We komen langzaam op gang vanochtend en fietsen pas om half twaalf van de camping. Onze eerste stop is bij de sleutelmaker die nu wel open is. Helaas, hij kan wel bijmaken maar de sleutels moeten besteld worden, dat wordt hem dus niet. Vandaag is een hele mooie fietstocht, eerst 20 km langs mooie, meest uitgestorven surfstranden. Vooral als je wat geklommen bent en daarna afdaalt heb je fantastische uitzichten op de kust.Na 20 km is het gedaan met de kust en leidt de weg weer naar het binnenland, met de nodige klimmetjes. Vandaag heb ik de meeste schapen gezien, tot nog toe valt het schaapgehalte wat tegen. Ik heb het idee dat er op het Zuider-eiland veel meer schapen zijn. In Tologa Bay gaan we wederom op de camping staan, ook deze camping is weer mooi aan zee gelegen. Voor de verandering zetten we de tent niet op maar nemen een caravan/cabin. Dit is een oude caravan met hieraan gebouwd een hokje (waar normaal een voortent staat). In dit hokje staat het 2-persoonsbed, de megakoelkast en een tafel met stoelen. Bijzondere constructie. Ik fiets nog even 3 km naar het dorp om inkopen te doen, had nog wat energie over. Ook hier in Tologa Bay is Captain Cook aan land gegaan. Bij de camping loopt een megagrote pier, 600 meter lang, de zee in. Deze pier heeft vroeger gediend als werf, boten legden hier aan om vracht te laden. Tolega Bay was vroeger nl. een belangrijke handelsplaats. Bij het inchecken op de camping kregen we van die vreselijke all-inclusive bandjes om zodat je als campinggast herkenbaar bent. Dit om te voorkomen dat niet campinggasten gebruik maken van de faciliteiten. Langs deze route zijn verschillende plekken waar je met je tent/camper langs de kust mag kamperen. Deze plekken hebben verder geen voorzieningen en ik kan me zo indenken dat je dan wel even zin hebt om deze camping aan te doen om je even te douchen of zo. Dinsdag 13 januari. Tologa Bay - Tokomaru Bay. 50 km. Vanochtend tijdens het ontbijt hebben we ons vermaakt met het kijken naar een soort speurtocht voor de jeugd. Ongelooflijk met hoevvel enthousiasme en vooral concentratie de kinderen, duogewijs, de opdrachten uitvoeren, en heel fanatiek ook. Vandaag staat er wederom een korte tocht op het programma dus we doen wederom rustig aan en fietsen eerst de pier af die inderdaad 600 meter lang is. Vervolgens nemen we eerst een kopje koffie in het dorp Tologa Bay bekijken we hoe het dorpsleven, wat voornamelijk bestaat uit in- en uitlopende mensen bij onze koffiestop, verloopt. Via het binnenland fietsen we vandaag van de ene naar de andere baai. De eerste 25 km zijn vnl. vlak dus die fietsen we met veel plezier. Maar daarna is het uit met de pret. Het eerste klimmetje valt nog wel mee maar de 2e klim is zwoegen. 16%, dat is zonder bagage al zwaar fiwtsen, laat staan met bagage. Maar met een pauze om op adem te komen overwinnen we ook deze helling weer. We moeten nog even stoppen omdat een grote schaapskudde passeert. De kudde wordt keurig door de hondende goede kant opgeleid, de boer die een en ander op zijn quad begeleidt hoeft weinig anders te doen dan wat commandos te schreeuwen naar de honden. In Tokomaru bay volgen we de bordjes voor een kampeerpklaats. Deze ligt weer mmoi aan zee, maar het is een kampeerplek zonder voorzieningen zoals we al meer gezien hebben de afgelopen dagen. We bestuderen nog even het instructiebord, een van de regels is dat je een chemisch toilet moet hebben. We besluiten eerst verder te kijken alvorens hier onze tent op te zetten. Gelukkig is er ook nog een officiele camping, klein en in behoorlijk vervallen staat maar dat geeft niet. Omdat er momenteel geen warm water op de camping is, daar wordt aan gewerkt en de verwachting is dat dit aan het eind van de dag weer beschikbaar is, hoeven we maar de helft van het kampeergeld te betalen. Dus na het tent opzetten ebben we eerst maar het dorp verder verkend, wat natuurlijk zo gebeurd was. Er zijn veel leegstaande verpauperde panden hier maar aan de andere kant ook wel weer mooi gelegen n verzorgd uitziende woningen. We drinken wat op een terras aan zee, omdat het terras waty hoger ligt heb je een mooi uitzicht. We besluiten hier vanavond ook maar een hapje te eten, het is de enige gelegenheid hier en het ziet er wel/leuk uit. Omdat groot aangeplakt staat dat het water op de camping geen drinkwater is eerst nog even langs de supermarkt gegaan. Terug op de camping dan eindelijk douchen, maar helaas er is nog steeds geen warm water, sterker nog, er is helemaal geen water. gelukkigheb ik me in het cafe al ardig opgefrist en Rene doet maar weer een kattenwasje. Het valt ons beide trouwens niet mee om schoon te worden. Vandaag nieuwe zonnebrandcreme gebruikt. Vanochtend bij het insmeren was het al een geklieder omdat het niet lekker uitsmeerde en de hele dag hebben we met een witte waas op ons lichaam gefietst. Vervolgens kregen we die waas niet echt van ons lichaam verwijderd, we blijven er wat bleekjes uitzien. s Avonds lekker gegeten in het cafe waar wonder boven wonder best veel mensen waren om een hapje te eten. Woensdag 14 januari. Tokomaru Bay - Ruatoria. 39 km. Gelukkig was er vanochtend weer water op de camping, alhoewel er alleen maar koud water was toch lekker gedouched. We vertrekken vanochtend als laatsten van de camping, er waren wel 3 andere kleine tentjes en 1 camper. Het is heerlijkdat het hier zo rustig is, dit is duidelijk geen massatoerisme route die wij fietsen. Na een fikse klim bereiken we Te Puia Springs. Hier zouden warme bronnen moeten zijn bij het plaatselijke hotel maar dat ziet er wel heel verlaten uit. Wel bevindt er zich hier, in dit gehucht, een groot hospital en gelukkig is er ook weer een klein winkeltje annex benzinepompje waar we koffie kunnenb kopen. Omdat er voorlopig geen campings meer zijn hebben we gisteravond gebeld met een hotel in Ruatoria, onze eindbestemming van vandaag, om een hotelkmer te boeken. Het was een wat raar vaag telefoongesprek en hoefeden ook verder helemaal geen informatie achter te laten. Volgens de boekjes is Ruatoria een vab de grotere dorpen op onze route rondom de kaap, wat een streekfunctie heeft. Dus vol verwachting fietsen wij het dorp binnenb, langs een groot vervallen pand/bouwval, langs een winkeltje, een vage drankwinkel, de supermarkt en dat was het dan. Blijkt het vervallen haveloze, verveloze pand ons hotel te zijn. Er zit geen likje verf meer op het hout en de kozijnen zijn zo rot dat je heel voorzichtig het raam moet open schuiven. Maar we zijn al lang blij dat we een slaapplek hebben want de eerstkomende 60 km is er helemaal geen overnacgtingsmogelijkheid. Het hotel blijkt heel veel kamers te hebben en ik denk dat wij de enige gasten zijn. Nu begrijp ik ook de reactie op ons telefoontje van gisteren en dat we geen nadere info achter hoefden te laten. Na een zo goed als koude douche inkopen gedaan in de supermarkt. Vanavond gsan we buiten koken bij de picknicktafels aan de overkant van het hotel.