Queenstown - Fransz Josef

Zaterdag 15 maart verlaten we het bruisende Queenstown. Aangezien we verwachten dat het eerste stuk vanuit Queenstown erg druk zal zijn kiezen we voor een alternatieve, langere, route. We nemen dezelfde mooie weg als gisteren naar de Shotoverriver en vervolgen deze weg naar Arrowtown. Arrowtown is een mooi gerestaureerd gouddelversdorpje. Ook nu nog kan je hier naar goud zoeken. Wij houden het bij een kopje koffie en vervolgen onze weg. Na 20 km fietsen zitten we weer op de hoofdroute die erg mooi is. Veel bergen om ons heen. Bij de Kawarau Bridge, een oude niet meer voor verkeer in gebruik zijnde brug over de Kawarau river, houden we een lange (lunch)stop. Vanaf deze brug wordt gebungy jumped. Altijd een mooi gezicht en als je het goed doet krijg je een nat hoofd van het water van de rivier. Ik bied Rene als cadeautje een sprong aan maar hij accepteerd dit cadeautje niet, wel flauw. Ca. 20 km verderop is bij de rivier een soort glijbaan gebouwd. Op een plastic surfboardje komen mensen met grote snelheid de glijbaan af en "surfen" verder over de rivier. Ook worden via een soort elastieken liaan mensen het water in gegooid. Alles heel veilig, iedereen heeft een wetsuit aan en een helmpje op en wordt weer uit het water gevist. Zelf uit het water komen is ook haast niet mogelijk aangezien de rivier hier heel snel stroomt. Door de Kawarau kloof bereiken we uiteindelijk Cromwell. In dit plaatsje hebben we enige weken geleden een koffiestop gehouden toen we vanuit Tarras kwamen waar we bij (dronken) Phil's backpackershostel overnacht hebben. Toen hebben we onze weg vervolgd naar Alexandra vanwaar we de railtrail gedaan hebben. Nu overnachten we in Cromwell op de camping.

Zondag 16 maart is net als gisteren een warme zonnige dag. We doen het rustig aan vandaag. Ontbijtje met een krantje in de zon. Voor we Cromwell verlaten brengen we eerst een bezoekje aan Oud Cromwell. In 1993 is bij Clyde een dam aangelegd. Hierdoor verdween de Cromwell Kloof plus het plaatsje Cromwell zelf onder het water van een groot stuwmeer. Enkele oude historische huisjes zijn voor de plaats onder water verdween afgebroken en aan de oever van het stuwmeer weer opgebouwd. Het is een eenvoudige tocht vandaag, 60 km, wat glooiend terrein en een stevige bries in de rug. We rijden nu aan de andere kant van het Dunstan-meer naar het noorden, waar we enige weken terug aan de andere kant van het meer naar het zuiden reden. Aan het eind van de middag komen we aan in Wanaka, gelegen aan Lake Wanaka. Wanaka wordt ook wel mini-Queenstown genoemd. Ook hier kun je weer veel sportieve activiteiten ondernemen. Wij nemen eerst maar eens een lekkere ijscoupe op het terras met uitzicht over het meer, het is er wel het weer voor. Daarna vervolgen we onze weg naar de camping waar we voor de verandering weer eens ons tentje opzetten. We vinden het wel jammer dat we door tijdnood niet een dag extra in Queenstown en Wanaka kunnen blijven, we hadden graag in deze omgeving nog wat wandelingen gemaakt. Maar het Noorder-eiland moet ook nog bezocht worden dus we gaan morgen maar weer gewoon verder.

Maandag 17 maart hebben we eerst 's ochtends bij de VVV de bus gereserveerd voor overmorgen. We willen dan met de bus van Haast naar Fransz Josef. Onze fietstocht vandaag gaat voornamelijk langs Lake Wanaka en Lake Hawea. Dat klinkt lekker vlak om langs een meer te fietsen maar het was een pittig dagje, de tocht van 80 km was erg heuvelachtig. Wel veel look outs onderweg dus veel stops om van de uitzichten op de bergen en meren te genieten. Ook nog verschillende watervallen langs de weg. Ma.w. het is een mooie tocht vandaag. De laatste loodjes wegen weer eens (lood)zwaar omdat de laatste 20 km de wind aantrekt die natuurlijk tegen is. We zijn dan ook blij als we om 17.30 uur in Makarora arriveren. Makarora is het enige gehucht tussen Wanaka en Haast (60 inwoners, waar ze wonen mag joost weten, geen huis gezien) maar met een motel annex campingcomplex. We nemen een cabin en eten na het douchen een hapje in het bijbehorende cafe. Wederom een zonnige dag!!

En ook dinsdag 18 maart is een zonnige en warme dag. We zitten reeds om 09.15 uur op de fiets voor de tocht naar Haast, wederom 80 pittige km's maar o zo mooi. Heuvel op, heuvel af, steeds maar weer, klimmen we langzaam naar de Haast-pas (536 m). Deze weg en pas zijn pas in 1965 aangelegd, daarvoor was er vanuit deze richting geen verbinding met de westkust. We volgen als het ware steeds de rivieren, eerst de Makarora rivier en als we over de pas zijn de Haast rivier. Hoe dichter we bij de pas komen des te nauwer het dal wordt totdat de weg geheel omsloten is door regenwoud. Het is net alsof je door een oerwoud fiets, alleen de apen ontbreken (aldus Rene). Als we over de pas zijn volgt een heerlijke afdaling. Overal om ons heen horen we water, van de snelstromende rivier, stroompjes vanaf de bergen, en veel watervallen. Dit geruis van water vergezeld ons zeker 20 km. De laatste 20 km zijn lekker vlak en gaan weer door een groot breed dal. De rivierbedding bevat veel grind en zandplateau's. Er er zijn hier ook erg veel vervelende sandflys (steekmuggen), kunnen we eindelijk eens de antimuggencreme gebruiken die we al maanden meeslepen. Tot nog toe hebben we weinig last gehad van deze beestjes. Tegen vieren komen we in Haast aan, een dorpje aan de westkust. We zetten onze tent op op een veldje bij een motel. Dit was weer een van de mooiere fietsdagen vandaag. Na de douche vluchten we de keuken in, te veel sandflys en neefjes bij de tent.

Woensdag 19 maart dus niet fietsen maar bussen. Vannacht niet zo goed geslapen, tijdens onze nachtelijke gang naar het toilet zijn er toch wat neefjes onze tent in gekomen en om de tent heen is het een en al gezoem. De volgende ochtend blijkt dat er zeker honderden neefjes tussen het tentdoek van de binnen- en buitentent zitten. Nu begrijpen we ook waarom het zo "lawaaiig" was. Om 11.00 uur vertrekt onze bus naar Fransz Josef. Het is een klein busje met een aanhangwagentje. En er zijn maar 2 andere passagiers, dus lekker de ruimte. Reeds na 45 min. hebben we een lunchstop en ook daarna is er nog een 10 min. plasstop. De weg gaat bijna geheel door regenwoud. Om 15.30 komen we aan in Fransz Josef, hier nemen we een motelkamer voor 2 nachten. Fransz Josef is bekend om zijn gletscher die tot bijna aan de kust doorloopt en trekt dan ook veel toeristen, wel een gezellig klein dorpje. Het was vandaag voor het eerst sinds tijden een bewolkte dag, een prima dag dus om te bussen.