vrijdag 28 maart 2008

Taupo - Rotorua

Donderdag 27 maart is een saaie fietsdag. We gaan niet via de drukke doorgaande weg maar nemen een alternatieve rustiger route. De laatste kilometers leiden wel over de drukke weg, die dus echt heel erg druk is, en we zijn blij dat we vanochtend voor de langere rustige route hebben gekozen. We zijn nog net op tijd om bij het Wai-o-tapu Thermal Wonderland binnen te mogen. Een gigantisch groot "park". Het is het grootste thermische gebied in de Taupo Vulcanic Zone en het gebied ligt vol met ingezakte kraters, koude en kokende modder- en waterpoelen en stoomwolken. Door de aanwezigheid van een groot aantal mineralen (zwavel, ijzeroxide, koolstof, silicium, mangaan, arsenicum en antimonium) heeft het gesteente een grote kleurenvariatie (geel, roze, oranje, zwart, wit, paars, groen). Het is een beetje een buitenaardse surrealistische en erg indrukwekkende wandeling. Volgens Rene is het net alsof je door een chemische fabriek loopt (het ruikt ook niet altijd even aangenaam). Leven in de waterstroom is er niet vanwege de hoge concentratie chemische verbindingen. In het nabijgelegen dorp Waiotapu nemen we een kamer in het plaatselijke tavern. Het is inmiddels gaan regenen. 's Avonds hebben we een hapje in de tavern gegeten en gekeken naar een poolbiljarttoernooitje.

Vrijdag 28 maart brengen we een bezoekje aan Waimangu Volcanic Valley, dat ligt mooi op onze route naar Rotorua. Waimangu is het enige hydrothermische gebied in de wereld waarvan het begin van activiteit aan de oppervlakte tot op de datum precies is aan te geven, nl. 10 juni 1886. Die dag vond er een geweldadige vulkaanuitbarsting plaats waarbij alles werd verwoest. In dit gebied is een wandeling uitgezet van ruim 4 km door een mooi bos langs vele kraters, meertjes, een geiser etc. Wederom erg indrukwekkend en weer veel anders dan de gebieden die we gisteren en eergisteren bezocht hebben. De wandeling eindigt bij een meer en hier nemen we de pendelbus terug naar de ingang van het park om op ons fietsje te stappen voor de laatste 20 km naar Rotorua. Een vervelend fietstochtje langs de drukke hoofdweg, veel vrachtverkeer dat met 100 km per uur langs raast, heel fijn vooral als er geen vluchtstrook is. In Rotorua zijn we eerst langs de fietsenmaker geweest. De olie van de Rohloffnaaf moet ververst worden (5000 km beurt) en tegelijkertijd laten we ook de ketting vervangen. We maken voor maandagochtend een afspraak. We blijven dus een paar dagen in Rotorua. Het is ook wel een prettig vooruitzicht om even een paar dagen op dezelfde plaats te blijven.

2 opmerkingen:

jolanda zei

wat een mooie plaatjes en verhalen weer!
Dit kan volgens mij nooit saai worden!!
Ik ga as woensdag met monique naar het aberignol-museum ( is dit juist geschreven?) in utrecht, ben erg benieuwd. Gr. Jolanda

Unknown zei

René,

Kent de fietsermaker daar de Rohloff naaf? En heeft hij er spullen voor? Of heb je zelf spulletjes meegenomen en laat je het door hem doen?

Verder mooie foto's en een leuk verhaal.