Zaterdag 12 april gezellig ontbeten met het nederlandse fietsstel. Daardoor duurde het ontbijt iets langer dan gepland. Om 09.00 uur op de fiets voor onze tocht naar Bangli, hemelsbreed misschien 10 km maar onze route loopt eerst naar het noorden de bergen in. Het eerste stuk in de omgeving van Ubud is erg druk, later wordt het gelukkig rustiger. De weg gaat 20 km lang omhoog, wel zeer geleidelijk gelukkig, daarna lekker omlaag. We maken een leuke drinkstop bij een stalletje langs de weg, de eigenaresse spreekt redelijk engels, gezellig een praatje gemaakt en Rene was zo vriendelijk 50.000 rupia in kleingeld om te wisselen voor haar. Niet zo slim natuurlijk want toen had hij geen kleingeld meer om het drinken en de bananen te betalen. Het is altijd moeilijk om met groot geld, 50.000 rupia (euro 3,50) en groter te betalen bij stalletjes vanwege gebrek aan wisselgeld. We brengen nog een bezoek aan Gunung Kawi. Wanneer er tempels of heilige plaatsen bezocht worden moeten we altijd een sarong om en nu moesten we ook nog een extra buikband om alvorens we naar binnen konden. 
We wandelen via een prachtige weg, veel trappetjes, naar beneden naar de rivier waar zich een rotswand bevindt met hoge uitgehouwen beelden. De weg was eerst redelijk rustig maar kennelijk zitten we nu in de rushhour van de toeristenbussen. Het ene na het andere busje/bus passeert ons. Gelukkig rijden ze hier niet zo hard als in Nieuw Zeeland. Hier wordt de weg gebruikt door (vracht)auto's, busjes, heel veel brommertjes, fietsers (niet zo veel), voetgangers en heel veel honden. Iedereen houdt rekening met elkaar, behalve de honden. Daar moet je echt voor uitkijken, voor je het weet heb je er een onder de fiets. Onderweg zien we veel houtbewerkingsbedrijfjes die o.a. meubels maken en bedrijfjes die hele grote vliegers maken en verkopen. We houden nog even een noodzakelijk eetstop, eigenlijk zoutstop. Het lichaam van Rene moet altijd enige dagen wennen aan de tropen, door het overmatige zweten verliest hij veel zouten. Hij had al tijdig ORS genomen maar dit was niet voldoende dus dan maar aanvullen met een lekker zout miesoepje. Tegen drieen komen we aan in Bangli. Veel accomodatie is hier niet, we nemen een eenvoudige kamer (2 bedden plus een koude douche, geen fan/airco, is ook niet nodig blijkt achteraf) in een complex dat vroeger het koninklijk paleis van Bangli was. De eigenaar, 83 jaar, is de schoonzoon van de koning en praat redelijk goed nederlands. 's Avonds eten we een hapje op de nightmarket bij een stalletje.
Zondag 13 april staan we om 6.00 uur op, spullen ingepakt, thee + een zoet hapje gedronken op de veranda en toen eerst op de markt een ontbijtje gescoord, een lekker pittig miesoepje. Om 8.00 uur zitten we op de fiets voor onze tocht van Bangli naar Sidemen. Het is een pittige maar prachtige tocht. Veel rijstterrassen, zo mooi al dat groen en geel. Verder komen we onderweg heel veel kleine bedrijfjes tegen die zich bezig houden met het fijnmaken van rotsen. Eerst met een beitel en hamer grote rotsblokken splijten, verder verpulveren en tenslotte zeven zodat er gruis over blijft. Ieder bedrijfje doet een deel van het proces daardoor wordt de eerst zo rustige weg opeens heel erg druk met alleen maar kleine vrachtautootjes die alles van A naar B naar C verplaatsen. De laadbakken van de vrachtwagens worden met de schep gevuld, alles is hier nog handwerk.
Na ruim 20 km fietsen kiezen we voor de aanbevolen alternatieve route die erg rustig is. De weg daalt alleen nog maar, we komen door hele kleine dorpjes en langs vreselijk mooie rijstterrassen. In Sanggem enige navraag moeten doen voor de juiste weg en toen weer verder naar beneden gedaald naar Sidemen. Roelie, de tocht is tot nog toe langs een heel andere route van 1991, vreselijk veel omhoog fietsen maar wel heel erg mooi. In Sidemen hebben we een bungalow met een gigantisch mooi uitzicht over de rijstvelden. Het is hier heel erg stil. Na een lekkere lunch in het bijbehorende restaurant doen we verder niet veel, op de veranda zitten en een beetje van het uitzicht genieten en wat lezen. Er staan hier verschillende nederlandse boeken in deze bungalow.
Maandag 14 april krijgen we ontbijt op onze veranda en zitten we om 08.30 weer op de fiets.
Vandaag fietsen we naar Padangbai. We fietsen nog steeds door het prachtige rijstveldengebied, bijna de gehele route. Ook nu nemen we na 8 km de aanbevolen alternatieve route. Voordeel van de alternatieve routes is dat deze meestal erg rustig zijn. De weg gaat 7 km lang steil en soms vreselijk steil naar beneden. We maken heel veel stops om van de uitzichten te genieten, onze handen te ontspannen van al dat gerem en de velgen te laten afkoelen. Naast uitzichten op de rijstvelden is er ook mooi zicht op de baai van Padangbai. Uiteindelijk komen we uit op de doorgaande weg van Candidasa naar Klungklung. Nog 7 km fietsen en dan zijn we in Padangbai. Een kort maar vreselijk mooi tochtje. Padangbai is een klein plaatsje met een strandje en een haven. Van hieruit vertrekt o.a. de boot naar Lombok. We hebben wederom een mooie accomodatie met een gigahemelbed en mooi balkon. Het is hier een beetje toeristisch, met een hotel, wat guesthouses, restaurantjes etc., net leuk. De afgelopen 2 dagen hebben we (denken we) op 600/700 m overnacht, heerlijk koel. Zo hoog hebben de accomodaties dan ook geen airco/fan. Het lukt ons de laatste dagen goed om vroeg op de fiets te zitten en vcor twaalven over te zijn op de plaats van bestemming. Tussen 12.00 en 14.00 is het veel te heet om te fietsen, dan eten we wat en houden verder ons gemak. Aan het eind van de dag worden we weer wat actiever en gaan we Padangbai verkennen. Het bevalt ons hier goed en we besluiten dan ook om een extra dagje te blijven, we hebben toch tijd zat.
Dinsdag 15 april is een ziekenboegdagje. Ik heb vannacht aan een stuk door liggen klappertanden/shaken in bed, koorts. Na 2 paracetemol verdwijnt het shaken maar slapen ho maar. Het geplande extra dagje hier komt dus goed uit, ben ook niet echt in staat om te fietsen. Het is altijd "aangenaam" om ziek te zijn in een mooie accomodatie. Ook Rene begint wat tekenen van "zwakte" te vertonen maar het zet nog niet echt door bij hem. 's Ochtends na het ontbijt eerst geld geregeld. De enige pinautomaat hier doet het niet, we kunnen ons hotel niet met creditcard betalen dus ons restant nieuwzeelandse dollars, ringgit en 50 euro gewisseld bij de moneychanger. Nu zijn we weer 1,1 mln rupia (dik 70 euro) rijker en kunnen we weer vooruit tot onze volgende stop waar weer mogelijkheid is om te pinnen. Koffie gedronken bij een koel stranttentje, langdurig geinternet en toen was het weer tijd om te lunchen. We eten regelmatig maar de hoeveelheden zijn niet zo groot, de warmte maakt dat je veel minder eet dan we gewend zijn. Na de lunch is het gebeurt met ons en duiken we in bed op onze koele kamer om uit te zieken en TV te kijken. Heel bijzonder we hebben zowaar TV op onze kamer en ook nog met engelstalige zenders. Komt nu wel mooi uit.
We wandelen via een prachtige weg, veel trappetjes, naar beneden naar de rivier waar zich een rotswand bevindt met hoge uitgehouwen beelden. De weg was eerst redelijk rustig maar kennelijk zitten we nu in de rushhour van de toeristenbussen. Het ene na het andere busje/bus passeert ons. Gelukkig rijden ze hier niet zo hard als in Nieuw Zeeland. Hier wordt de weg gebruikt door (vracht)auto's, busjes, heel veel brommertjes, fietsers (niet zo veel), voetgangers en heel veel honden. Iedereen houdt rekening met elkaar, behalve de honden. Daar moet je echt voor uitkijken, voor je het weet heb je er een onder de fiets. Onderweg zien we veel houtbewerkingsbedrijfjes die o.a. meubels maken en bedrijfjes die hele grote vliegers maken en verkopen. We houden nog even een noodzakelijk eetstop, eigenlijk zoutstop. Het lichaam van Rene moet altijd enige dagen wennen aan de tropen, door het overmatige zweten verliest hij veel zouten. Hij had al tijdig ORS genomen maar dit was niet voldoende dus dan maar aanvullen met een lekker zout miesoepje. Tegen drieen komen we aan in Bangli. Veel accomodatie is hier niet, we nemen een eenvoudige kamer (2 bedden plus een koude douche, geen fan/airco, is ook niet nodig blijkt achteraf) in een complex dat vroeger het koninklijk paleis van Bangli was. De eigenaar, 83 jaar, is de schoonzoon van de koning en praat redelijk goed nederlands. 's Avonds eten we een hapje op de nightmarket bij een stalletje.Zondag 13 april staan we om 6.00 uur op, spullen ingepakt, thee + een zoet hapje gedronken op de veranda en toen eerst op de markt een ontbijtje gescoord, een lekker pittig miesoepje. Om 8.00 uur zitten we op de fiets voor onze tocht van Bangli naar Sidemen. Het is een pittige maar prachtige tocht. Veel rijstterrassen, zo mooi al dat groen en geel. Verder komen we onderweg heel veel kleine bedrijfjes tegen die zich bezig houden met het fijnmaken van rotsen. Eerst met een beitel en hamer grote rotsblokken splijten, verder verpulveren en tenslotte zeven zodat er gruis over blijft. Ieder bedrijfje doet een deel van het proces daardoor wordt de eerst zo rustige weg opeens heel erg druk met alleen maar kleine vrachtautootjes die alles van A naar B naar C verplaatsen. De laadbakken van de vrachtwagens worden met de schep gevuld, alles is hier nog handwerk.
Na ruim 20 km fietsen kiezen we voor de aanbevolen alternatieve route die erg rustig is. De weg daalt alleen nog maar, we komen door hele kleine dorpjes en langs vreselijk mooie rijstterrassen. In Sanggem enige navraag moeten doen voor de juiste weg en toen weer verder naar beneden gedaald naar Sidemen. Roelie, de tocht is tot nog toe langs een heel andere route van 1991, vreselijk veel omhoog fietsen maar wel heel erg mooi. In Sidemen hebben we een bungalow met een gigantisch mooi uitzicht over de rijstvelden. Het is hier heel erg stil. Na een lekkere lunch in het bijbehorende restaurant doen we verder niet veel, op de veranda zitten en een beetje van het uitzicht genieten en wat lezen. Er staan hier verschillende nederlandse boeken in deze bungalow.Maandag 14 april krijgen we ontbijt op onze veranda en zitten we om 08.30 weer op de fiets.
Vandaag fietsen we naar Padangbai. We fietsen nog steeds door het prachtige rijstveldengebied, bijna de gehele route. Ook nu nemen we na 8 km de aanbevolen alternatieve route. Voordeel van de alternatieve routes is dat deze meestal erg rustig zijn. De weg gaat 7 km lang steil en soms vreselijk steil naar beneden. We maken heel veel stops om van de uitzichten te genieten, onze handen te ontspannen van al dat gerem en de velgen te laten afkoelen. Naast uitzichten op de rijstvelden is er ook mooi zicht op de baai van Padangbai. Uiteindelijk komen we uit op de doorgaande weg van Candidasa naar Klungklung. Nog 7 km fietsen en dan zijn we in Padangbai. Een kort maar vreselijk mooi tochtje. Padangbai is een klein plaatsje met een strandje en een haven. Van hieruit vertrekt o.a. de boot naar Lombok. We hebben wederom een mooie accomodatie met een gigahemelbed en mooi balkon. Het is hier een beetje toeristisch, met een hotel, wat guesthouses, restaurantjes etc., net leuk. De afgelopen 2 dagen hebben we (denken we) op 600/700 m overnacht, heerlijk koel. Zo hoog hebben de accomodaties dan ook geen airco/fan. Het lukt ons de laatste dagen goed om vroeg op de fiets te zitten en vcor twaalven over te zijn op de plaats van bestemming. Tussen 12.00 en 14.00 is het veel te heet om te fietsen, dan eten we wat en houden verder ons gemak. Aan het eind van de dag worden we weer wat actiever en gaan we Padangbai verkennen. Het bevalt ons hier goed en we besluiten dan ook om een extra dagje te blijven, we hebben toch tijd zat.Dinsdag 15 april is een ziekenboegdagje. Ik heb vannacht aan een stuk door liggen klappertanden/shaken in bed, koorts. Na 2 paracetemol verdwijnt het shaken maar slapen ho maar. Het geplande extra dagje hier komt dus goed uit, ben ook niet echt in staat om te fietsen. Het is altijd "aangenaam" om ziek te zijn in een mooie accomodatie. Ook Rene begint wat tekenen van "zwakte" te vertonen maar het zet nog niet echt door bij hem. 's Ochtends na het ontbijt eerst geld geregeld. De enige pinautomaat hier doet het niet, we kunnen ons hotel niet met creditcard betalen dus ons restant nieuwzeelandse dollars, ringgit en 50 euro gewisseld bij de moneychanger. Nu zijn we weer 1,1 mln rupia (dik 70 euro) rijker en kunnen we weer vooruit tot onze volgende stop waar weer mogelijkheid is om te pinnen. Koffie gedronken bij een koel stranttentje, langdurig geinternet en toen was het weer tijd om te lunchen. We eten regelmatig maar de hoeveelheden zijn niet zo groot, de warmte maakt dat je veel minder eet dan we gewend zijn. Na de lunch is het gebeurt met ons en duiken we in bed op onze koele kamer om uit te zieken en TV te kijken. Heel bijzonder we hebben zowaar TV op onze kamer en ook nog met engelstalige zenders. Komt nu wel mooi uit.
2 opmerkingen:
Het blijft leuk om jullie verhalen te lezen! Ben benieuwd of jullie al weer opgeknapt zijn, want op vakantie ziek zijn is toch niet echt een pretje, zelfs niet als je zo lang op vakantie bent...
Onze poes heeft overigens haar pootje gebroken vorige week, heel handig vlak voordat Evi's kinderfeestje begon. We konden dus pas na het feestje met de poes naar de dierenarts, die inderdaad constateerde dat haar pootje op 2 plaatsen gebroken was. We hebben nu dus een poes met "houten" poot, hihi.
Wij mogen nu ook bijna op vakantie!!! Als jullie terugkomen, zijn wij ook net weer terug. Voor het eerst vliegen met de meiden, dus spannend. Hoop jullie gauw weer te zien en te spreken, het eind is (helaas?) in zicht. Groetjes, Monique, Jiska en Evi.
Karangasem regency is a district located in the province of Bali, Indonesia the Capital is in the Amlapura.
Een reactie posten