Woensdag 11 februari. Bunburry - Busselton 70 km.
Vanuit Bunburry volgen we zo lang mogelijk het fietspad door de duinen/langs de kust. We zien nog 3 dolfijnen in zee zwemmen. Momenteel zijn er veel baby dolfijnen. Ook vandaag is het weer erg warm, het voelt veel warmer aan dan de eerste fietsdagen. Fietsen een half uurtje over de Bussel highway die redelijk rustig is maar wij vinden er niet veel aan om over de highway te fietsen. Nu volgt er een mooie weg door het Tuart Forest National Park, helemaal tot aan Busselton. Als we langs de kant van de weg staan om wat water te drinken krijgen we van een automobilist een fles koud water aangeboden. Het is meer een ijsklomp dan water maar met dit warme weer is het ijs gauw gesmolten. Wel lekker, koud water in plaats van het lauwe water uit de bidon. In Busselton eerst een bezoek aan de jetty (pier) gebracht. Deze is 1,8 km lang en is daarmee de langste jetty van Australië. Je kunt er met een treintje of lopend op maar dat geloven we wel. Na een drankje gedronken te hebben en een bezoekje an de VVV gebracht te hebben zoeken we de camping op. Het is een beetje verwarrend om de receptie te vinden want de camping blijkt uit 3 verschillende terreinen te bestaan. Alle 3 de terreinen zijn behoorlijk vol, bijzonder want we hebben tot nog toe juist hele rustige campings meegemaakt. We staan midden tussen de senioren die allemaal gezellig bij elkaar zitten te keuvelen en we worden door hen vertroeteld. Omdat wij op onze stoelmatjes op de grond zitten krijgen we van verschillende kanten een stoel aangeboden. Dat aanbod slaan we niet af natuurlijk. We krijgen er ook nog wat nootjes bij en we mogen ook eventueel nog hun pannen gebruiken, dit laatste aanbod slaan we maar af. We voelen ons wel een beetje een bezienswaardigheid. 's Avonds in de keuken gekookt en de rest van de avond hier ook doorgebracht. Ook in de keuken hebben we weer veel aanloop van oude mensen die een praatje komen maken.
Donderdag 12 februari. Busselton - Yallingup via Lighthouse Cape Naturaliste. 65 km.
Van Busselton naar Yallingup is maar een klein stukje maar we maken een omweggetje. Vanuit Busselton volgen we het fietspad naar Dunsborough, 20 km lang langs de kust en door de duinen. We hebben weer heel wat kapitale villa's gezien die aan het strand of in de duinen liggen. Na Dunsborough maken we dus een omweggetje naar de vuurtoren via een mooie glooiende weg door het Leeuwin Naturaliste National Park. Voor het eerst sinds dagen moeten we weer wat klimmen. De vuurtoren is gebouwd in 1903, helaas geen mooie uitzichten bij de vuurtoren want het is bewolkt. Het is vandaag wel een heerlijke fietstemperatuur, graadje of 28. We fietsen dezelfde weg weer terug naar Dunsborough en vervolgens de laatste 9 km naar Yallingup. In Yallingup laten we de eerste camping aan het begin van het dorp liggen en dalen naar zee waar nog een camping is. Yallingup is bekend om zijn surfgolven. Hier worden veel surfwedstrijden gehouden en je ziet dan ook de nodige surfboys en girls met hun boards rondlopen. In Yallingup blijkt geen winkel te zijn, wel een hotel, die, naar later blijkt, tegenover de eerste camping blijkt te liggen. Hier zien we de volgende dag ook dat er nog een klein winkeltje is. We besluiten in het hotel te gaan eten. Er blijkt een korte weg naar het hotel te zijn, deze loopt door een park/bos komen we achter als we al onderweg zijn. Mooie wandeling, zien veel grijze kakatoes of papegaaien met een rode kop die veel lawaai maken. Omdat we geen zaklantaarn bij ons hebben moeten we wat snel eten om niet in het pikkedonker terug te hoeven lopen. Wel jammer want het hotel heeft een mooi terras en er is vanavond openluchtbioscoop. We zien heel wat mensen langslopen met zitzakken en stoeltjes en als we terug lopen heeft iedereen zich geinstalleerd en begint net de film.
dinsdag 17 februari 2015
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten