Te Kuiti - Waitara

Vrijdag 26 december, 2e kerstdag. Vandaag kort tochtje, via de doorgaande weg slechts 25 km maar wij nemen de mooie achteraf route over kleine weggetjes en maken er 42 km van. We fietsen vandaag naar Piopio, dit spreek je uit als piewpiew. Duurde even voor we dat in de gaten hadden. Het is een mooi stukje fietsen, veel op en neer. Het landschap blijft heel groen en heuvelig maar er komen ook wat meer rotspartijen. De weggetjes zijn echt doodstil, volgens de kaart komen we door een paar dorpjes maar behalve heel af en toe een huis hebben we geen dorp gezien. Als we eindelijk in Piopio aankomen is het eerst tijd voor een kop koffie. Gelukkig is er een klein supermarktje open op Boxing Day die ook nog eens koffie verkoopt. Het is nu nog maar 2 km fietsen naar onze farmstay waar we heel gastvrij ontvangen worden op het terras met een glas drinken. Even uitpuffen, het was dan wel niet ver maar de klimmetjes steeds maken het toch wel zwaar, samen met het warme weer. We dachten dat we een overnachting op een boerderij zouden hebben maar dit is een hele mooie bungalow, heel groot en licht. Het blijkt dat ze hier wonen maar in de omgeving nog meerdere boerderijen hebben. Ze hebben o.a. 550 stuks vee, koeien voor de melk en stieren voor de slacht.Het is wel een gegoede boerenfamilie met vier kinderen, eind 40 begin 50, die allen een eigen gezin hebben. Ondanks hun hoge leeftijd, ze zijn zeker een stuk in de 70 denk ik, zien ze er erg gezond en fit uit en werken allebei ook nog volop in het bedrijf. Maar ze zijn ook reislustig, afgelopen zomer zijn ze nog een paar weken door Europa getrokken, leuk om ervaringen uit te wisselen. Na een heerlijke douche hebben we ons teruggetrokken op de veranda met een tijdschrift en genoten van het uitzicht. s Avonds lekker met de familie gegeten, was erg gezellig. Het eten, ham, aardappelen uit de oven en sla met als toetje een heel groot stuk eigengemaakte cheesecake, smaakte heerlijk en voor de spijsvertering nog even een ommetje door de heuvelachtige weides gemaakt. Hele mooie vergezichten maar helaas, het fototoestel ligt op de slaapkamer. Zaterdag 27 december. Piopio - Awakino, 60 km. Prima ontbijt met vers gekookt eitje, muesli en 3 soorten eigengemaakte jam. Onze gastvrouw vertelt dat ze heel veel dingen zelf maakt deels omdat ze veel alleen is en deels omdat er in de omgeving verder niets is, behalve de supermarkt in het dorp. En, als er geen gasten zijn is ze ook bezig op het boerenbedrijf, dan melkt ze de koeien, 2 km verderop. Elke dag leveren de koeien 10.000 liter melk, niet te bevatten, wat een hoeveelheid. Na het ontbijt stappen we weer op de fiets. Hoe vaak we wel niet horen hoe knap men het vindt dat we dit allemaal fietsen, terwijl wij het de gewoonste zaak van de wereld vinden. Maar ja, een kiwi stapt bij het minste of geringste in de auto. Op zich begrijpelijk, want de afstanden zijn groot maar soms overdrijven ze ook wel. Om met je hele gezin in de auto te stappen om gezamenlijk op de camping naar het toiletgebouw te gaan gaat toch wel wat ver vinden wij. Het landschap blijft prachtig, we zijn dan ook in de streek waar de Hobbit films zijn opgenomen. De doorgaande weg is gelukkig heel rustig, we waren even bang dat dit anders zou zijn. De geplande koffiestop in Mahounui gaat niet door, de beloofde shop staat op instorten, net als nog een ander gebouw. Bleef er nog een huis over en dat was weer een dorp. Ook hier loopt het al lege platteland nog leger. Het landschap wordt steeds bomenrijker, veel varens en allerlei kleuren groen. Ook veel rotswanden, af en toe valt er wat gruis naar beneden en er liggen ook wel stukjes rots op de vluchtstrook. We fietsen nog door een mooie kloof en uiteindelijk komen we dan aan de kust in het plaatsje Awakino. Tijd voor koffie met warme applecrumble. Het is verder een plaatsje van niets dus fietsen we snel weer verder, 3 km verder naar de camping die aan het, zwarte, strand ligt. Het is behoorlijk vol op de camping, dat zijn we niet gewend. Tot nog toe waren de campings juist vrij leeg. Aangezien we geen inkopen hebben kunnen doen en de dichtsbijzijnde inkoop 5 km terug bij de petrolshop was wordt het improviseren. Gelukkig hebben we onze sandwiches van de farmstay nog en verder hebben we de noodvoorraad maar aangesproken. Lekkere strandwandeling gemaakt over het lavastrand. Er wordt hier heel veel gevist in zee. Soms met heel lange vislijnen die in zee geschoten worden en later met een katrol weer worden ingehaald. En je moet natuurlijk wel je quad bij je hebben die naast je camper of tent staat en waar je mee het strand op gaat. Het is wel opvallend hoeveel dikke volwassenen en kinderen we al gezien hebben. Maar nu begrijp ik waarom want ik lees net in een tijdschrift dat Niew Zeeland op de 4e plaats staat ua aantal dikke mensen. Zondag 28 december, Awakino - Waitara 75 km. Vannacht heeft het veel geregend en ook vanochtend vallen er nog de nodige buitjes maar tegen de tijd dat wij op de fiets stappen is er weer een strakblauwe lucht. De laatste restanten brood opgemaakt. Het wordt tijd dat we in een dorp met een supermarktje komen. Ook ons cash geld raakt op dus een bank is ook wel welkom. Na 3 km fietsen komen we in Mokau. Aangezien we de eerstkomende 50 km niets tegen komen nemen we dus na 3 km al koffiestop met een broodje want het ontbijt was toch wel wat karig. In het cafeetje is het een komen en gaan van mensen die hier even aanwippen. De meesten voor de take away maar er zijn ook genoeg mensen zoals wij die de tijd nemen om even te gaan zitten. Er is vandaag meer verkeer op de weg maar het meeste verkeer gaat noordwaarts, daar hebben wij dus geen last van. De weg heuvelt wat op en neer en aan de rechterkant zie je regelmatig de zee. Met een 5 km lange geleidelijke klim bedwingen we Mount Messenger. In Urinui, na 55 km, eindelijk weer een koffiestop. We zijn nog net op tijd, het is tegen vieren, want koffiecafes sluiten altijd erg vroeg is onze ervaring tot nog toe. Gelijk ook maar in de naastgelegen supermarkt onze voorraad aangevuld want het is altijd maar afwachten hoe en waar je volgende overnachting is. Inmiddels zijn we erachter dat we zowel bij de koffiestop als in de supermarkt kunnen betalen met de creditcard dus ons cashprobleem is ook weer opgelost. We vinden een mooie camping in Waitara, een plaatsje 15 km voor New Plymouth. Net buiten het dorp gelegen, aan de zee. Terwijl Rene de tent opzet fietst Geke nog even naar het dorp waar een grote supermarkt is voor wat drinken en wat lekkers. Heerlijk in het zonnetje bij de tent gezeten. Onze tent staat onder een grote boom die hele mooie rode bloemen heeft. Deze bomen zie je hier heel veel en we zijn in de juiste tijd omdat ze nu dus mooi in bloei staan.