Hobart, de hoofdstad van Tasmanie

Vanochtend, vrijdag 7 dec. veel regen en onweer. Blij dat we de tent niet hoeven op te pakken, we hebben heerlijk geslapen in onze cabin. I.v.m. het weer eerst maar een internetcafe bezocht, eindelijk weer eens een mogelijkheid. Website bijgewerkt en Rene heeft zitten kletsen met wat nederlanders. Een stel met 2 kids die ook The Great Ocean Road gefietst hebben, Tasmanie doen ze maar met de camper want fietsen is hier te zwaar met 2 kids. Dat klinkt goed dat The Great Ocean Road wat minder zwaar is. Harde wind vandaag, deels mee maar ook deels tegen. Wel een heel afwisselende rit, heeeeeel veel schapen, wijnvelden, steppeachtige velden en duinlandschap. Heb nog vergeten te vertellen dat we in Bichino the Blow Hole bezocht hebben. Een soort kloof in de rotsen waar door de ruige golfslag het water heel mooi omhoog spuit. Zie foto. De foto hierboven is trouwens een foto van de Tasmin Devil, genomen in het dierenparkje vlak voor Bichino.
Voor jullie info, ook in de vorige berichten hebben we nu wat foto's gepubliceerd.
Het was vandaag, nog steeds vrijdag 7 dec., erg bewolkt de hele dag. Toen we in Swansea aankwamen brak de zon door, dat was wel prettig. Camping gezocht, inkopen gedaan en potje gebrouwen in de campingkeuken. Wel wat minder luxe dan we gewend waren deze keuken maar het kan er mee door. Nog een wijntje gedronken, het is echt vrijdagavond, er wordt aardig ingenomen in de kroeg annex goktent die klokslag 23.00 uur sluit. Het is opvallend hoeveel goktenten hier zijn, bingo, paarden etc., overal wordt op gegokt. Zelfs in het restaurant onder het eten kun je een gokje wagen.

Zaterdag 8 dec. is weer een stralende dag. Wel een wat zware fietsdag, Geke heeft nl. last van de billen. Even buiten Swansea Spikey Bridge bekeken (zie foto). De aanleg vroeger van de weg met brug was echt slavenwerk voor de gevangenen aldus de beschrijving die bij de brug stond. Rene was zo dom om langs onze enige koffiestop te fietsen en zoals gewoonlijk fietste ik te ver achter hem om hem hierop te attenderen, helaas. In een idylisch baaitje een stukje verderop vindt een bruiloft op het strand plaats. Van bovenaf dit tafereeltje natuurlijk even gadegeslagen en moest gelijk aan Anke denken met haar trouwerij op het strand van Aruba. In Triabunna, 50 km verderop, koffie gedronken in een vreselijk kitscherige tearoom annex winkeltje. Het winkeltje was helemaal volgestouwd met de meest vreselijke kerstprullaria, e.e.a. deed vreselijk engels/popperig aan. Maar de koffie met sandwich smaakte goed en het kerstwinkeltje had aardig wat aanloop, volgens mij van heinde en verre. De rest van het dorp was compleet uitgestorven. In Orford aangekomen blijkt de camping gesloten, het motel vol, dus nemen we een B&B. Wederom erg popperig/engels ingericht, bloemetjesbehang, bloemetjes gordijn, bloemetjes dekbekovertrek. Orford is het laatste plaatsje aan zee aan de oostkust, heel mooi gelegen. Morgen, zondag 9 dec., gaan we via het binneland naar Hobart. 's Avonds in Oford nog bij de pizzeria/pastahut gegeten. Lekker maar Rene heeft peentjes zitten zweten, zijn gerecht was erg hot en spicy. Bijzonder om te zien dat de take away pizza voor het restaurant in de auto wordt opgegeten.

Na een gezond ontbijt met eigengemaakte rabarber en een chutney van bosbessen met appel plus ook nog eens vers uit de tuin geplukte kersen stappen we weer op ons fietsje. In Buckland een 19e eeuws kerkje bekeken. Heel vreemd, op het bijbehorende kerkhofje liggen hele mooie graven maar ook graven die alleen bestaan uit een bult zand met een houten bordje erbij. In de middag slaat het weer om, koude wind en regen met een enkele hagelsteen. Verkleumd komen we aan in Sorell, een plaatsje 25 km. voor Hobart. Na een lekker warm bordje soep zoeken we maar weer een B&B op. Dit keer een heel bijzondere, een koloniaal rijtje arbeidershuisjes die ingericht waren als B&B ruimtes, met allemaal bric en brac inrichting. Kregen nog wat video's mee, dus dat werd een knus avondje video kijken.

We besluiten vanochtend, maandag 10 december, niet rechtstreeks via de drukke weg naar Hobart te rijden maar met een omwegje via Richmond, een historisch stadje iets boven Hobart. Hebben hier een soort Madurodam bekeken, voorstellende Hobart in het jaar 1820. Hobart infietsen was een crime, over een 4-baansweg, soms zonder vluchtstroken met verkeer dat met 100, later 70 km, per uur langs je heen raast. Het ergste was de brug naar Hobart, een heel smal fietspad omheind door een ijzeren hekwerk. Iedere bus/vrachtauto die langs je reed deed je alle kanten opslingeren terwijl daar helemaal geen ruimte voor was en de brug was erg lang en hoog. Melbourne infietsen was stukken prettiger. In Hobart in de haven eerst maar eens fish en chips gegeten, dat moet je ook een keer gedaan hebben. Wel lekker maar zal wel bij een keer blijven wat mij betreft, beetje vet. Backpackershotel opgezocht in het centrum. Hobart is veel groter en drukker dan we gedacht hadden, dit komt vnl. omdat al het doorgaande verkeer door het centrum moet. Zoveel auto's zijn we helemaal niet meer gewend, vraag me af waar die allemaal vandaan komen. 's Avonds grieks gegeten in een gezellig restaurantje, ook dat is een bijzonderheid dat het gezellig aangekleed is. Alhoewel dat natuurlijk het voordeel van een grote stad is want we zien deze dagen wel meerdere gezellige lokaties. En de bestelling wordt gewoon aan tafel opgenomen. In Sorell moest je je bestelling doen aan de bar, gelijk betalen bij bestelling en zelf je drinken halen.

Gisteren 11 december, rustdagje in Hobart. Ontbijtje gemaakt in een hele vieze gemeenschappelijke keuken, het leek wel de keuken in een studentenhuis. Daarna wasje gedraaid, mail bekeken etc. Daarna eerst bus naar Devonport geregeld, moet worden gereserveerd i.v.m. de fietsen. Rondwandeling door Hobart gemaakt, Tasmanian museum bezocht. Museum vertelde iets over de geschiedenis van Tasmanie, de aboriginals en de Zuidpool. Wel interessant. Daar kwam bij dat het regende dus dit was een goede tijdsbesteding.

Vandaag 12 december nemen we dus de bus naar Devonport, reisduur ongeveer 4 uur. Vandaar nemen we de boot naar Melbourne waar we morgen, 13 december, de verjaardag van Rene, onze fietstocht via de baai van Melbourne langs The Great Ocean Road beginnen.