Fietsen op Tasmanie

Zaterdag 1 december gaan we met de ferry van Beauty Point over de Tamar rivier naar Georgetown. Volgens de mevrouw van de VVV een nice pretty old town. Nou het zal, heb niets nices gezien laat staan iets ouds. Een winkelstraatje, wat huizen er om heen en dat was het wel volgens ons. Dus maar op ons fietsje gestapt en langs een heerlijk rustig glooiende later heuvelachtige weg gefietst. Het is mooi weer, zonnetje, graadje of 20. Volgens de Tasmaniers is het erg droog voor de tijd van het jaar maar dat vinden we niet erg. Je ziet ook overal sproeiinstallaties staan. In het enige gehucht op de route van vandaag, Pipers River (zie foto) , broodje en koffie gekocht. Pipers River bestaat uit precies 1 huisje annex snackbar annex benzinepomp, verder is er helemaal niets. In Bridport aan de noordkust overnacht op een camping.
De volgende dag, zondag 2 december, 50 km voor niets gefietst. Vanuit Bridport de verkeerde weg genomen (hoe is het mogelijk, er zijn bijna geen wegen). Voor we daar achter waren waren we 25 km, dus ook weer 25 km terug. Bijna een hele dagetappe en nog geen km opgeschoten. Terug in Bridport eerst maar koffie met gebak genomen, de baai bekeken en toen de juiste weg genomen. In Scotsdale, 20 km. van af Bridport (we hebben dan wel dus 70 km gefietst) gestopt. Bij de VVV mind opgemaakt hoe verder te gaan. Het is reeds zondag en Hobart in het zuiden van Tasmanie bereiken we nooit op tijd. Besluiten om de bootreis terug naar Australie te wijzigen van donderdag 7 dec. naar 12 dec. Morgen proberen we dit te regelen. De camping in Scotsdale is een free camping, hetgeen inhoudt dat er dus geen warme douche is. Brrr. Nog de capriolen van een Platypus bekeken, een dier dat in het water leeft. Volgens Rene is het in goed nederlands een vogelbekdier. Wel grappig om te zien.

Op de een of andere manier lukt het maar niet om te bellen met mijn australische SIM-kaart. De bootreservering naar Tasmanie dus ook nog niet gewijzigd. Teven elven zitten we vanochtend, maandag 3 dec. op de fiets. We zien er wel een beetje tegen op, de heuvels gisteren op het laatst waren toch wel wat heftig. Al me al een mooie fietsdag vandaag, veel door bossen maar ook veel weidsheid, graanvelden, koeien, heel afwisselend. Laatste deel van de etappe is door een regenwoudbos met vreselijk hoge varens. Ook vandaag weer veel dode beesten langs de kant van de weg, vnl. wombats, vogels, kangeroes en ook al 2x een dode slan gezien.
Zijn in een gehucht beland, 1 huis annex hotel annex camping. Wilden ons verwennen met het hotel maar helaas hotel wordt overgenomen en kamers kunnen momenteel niet verhuurd worden. Dus toch maar tentje opgezet, gelukkig kunnen we wel in hotel eten. Eten niet echt bijzonder maar het toetje en de wijn maken veel goed. Het is nog echt voorseizoen, campings zijn minimaal bezet.

Gelukkig hadden we nog wat brood want het hotel is tot 11.00 uur dicht en zonder ontbijt een pass beklimmen gaat niet echt. De klim naar de Wellborough pas, zo'n 500m hoogte leidt naar een mooi uitzichtspunt waar we bijna vanaf waaien. Als beloning een heerlijke afdaling door het regenwoud (zie foto).
Tegen 14.00 uur zijn we in St. Helens aan de oostkus. Eerst de library bezocht i.v.m. internetmogelijkheden en de bootreservering gewijzigd. We hebben een hele mooie camping met zeer goede faciliteiten (o.a. uitgebreide keuken) die we intensief benutten de komende 2 dagen. St. Helens is het grootste issersplaatsje aan de oostkust, wat winkeltjes, cafe en motels. In onze ogen een dorpje maar voor Tassie-begrippen een grote plaats.
s' Avonds uitgebreid gekookt in de keuken en een flesje wijn gekocht bij de drive in bottle shop, een mac drive maar dan geen hamburgers maar drank.

Het is nu 5 december en ons sinterklaascadeautje is een rustdag.Uitgeslapen, wasje gedaan, internetten en terrassen. Ook nog een wandelingtje gedaan. Dat was het wel. Toch wel opgeschrikt door de berichten over ons moeder. Maar afwachten hoe zich dit ontwikkeld, zijn er niet gerust op. De bootreservering is gelukt, bijwerkern van de website ging niet, kreeg allemaal vreemde tekens.
Vandaag heel mooi weer maar aan de eind van de dag slaat het om en wordt het opeens koud.

Vanochtend 6 december voor het eerst miezerregen, de hele dag is troosteloos, fietsen ook nog door een gebied waar veel bosbranden geweest zijn maar waar gelukkig ook al weer groene begroeiing te zien is. Een beetje sinister maar ook wel erg mooi op de een of ander manier. Hadden verwacht vandaag veel langs de kust te fietsen maar dat valt wat tegen, veel duinlandschapsbegroeiing/bossages.
Gelunchd met lekker warm soepje voor Geke en een lemoncake voor Rene. De kerstman kwam ook nog langs. Vlak voor Bicheno een dierenparkje bezocht, tussen de kangeroes gelopen en de Tasman Devil gezien, niet echt een vriendelijk beestje. Hoop deze toch maar niet tegen te komen. In Bicheno ons verwend met een cabin en heerlijk in een bed geslapen.

En nu is het vrijdag 7 december en zijn we wakker geworden met hevig onweer en flinke buien. Het eerste uurtje van de dag dus maar doorgebracht in een internetcafe, de eerste sinds dagen. Met kopje koffie erbij verslag bijgewerkt en Rene heeft zitten kletsen met een nederlandse familie, wat reiservaringen uitgewisseld.